Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Przeczytałam wiersze współczesne
Przeczytałam te bardzo nowoczesne
Ogarnęła mnie głęboka frustracja
Gdzie w nich jakaś poezja, jakaś racja
Piękne, różne, nazbyt mądre słowa
Kolorowe jak puzlle - tylko nie ta głowa
Powiązane wszystko zgrzebnym sznurkiem
Myślę teraz nad tym z głębokim frasunkiem
Dlaczego i kto i kogo tak gubi
Przecież tego nikt naprawdę nie kupi
Nie przeczyta tego żadne pokolenie
Nawet jak zmieni swoje wcielenie
Mogą być przecież rymy, rymowanki
Ale niech trafiają do dziecka i jego matki
Niech wreszcie emocje wezmą górę ,
Nawet jak od losu dostajesz burę

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


autorka pucza tylko po co? a tak na marginesie - przewidywana jest "zmiana wcielenia pokolenia"? I niby to, z innym wcieleniem wróci na drzewo?
Opublikowano

nie pracowałam tutaj nad rymem, od poprostu poczytałam tutaj wiersze obecnych na tym forum, i podzielilam się swoimi myślami w postaci mojej rymowanki,( mój twór powstał w 5 min. ) Jestem tutaj nowa, ale na drzewie nie chcę już mieszkać jak radzi mi jakaś autorka,(też niestety jej utwory dla mnie niezbyt czytelne) ale wokół mamy to co mamy.... raczej przerost formy nad treścią, chętnie słucham słów konstruktywnej krytyki... chętnie od kogoś czegoś sie nauczę... nie koniecznie muszą być to rymy, może być to biały wiersz, ale jak dla mnie ma mieć treść..... Prawda znalazłam tutaj kilka osób napewno z ciekawą osobowością, co uzewnętrznia ich tworczość, ale naprawdę nie wiele- stąd moja rymowanka- troszkę krytyczna. Czyżbym włożyła kij w mrowisko?
Pozdrawiam z uśmiechem- nie denerwujcie się moi mili, ja sobie jestem, i to co mam potrafię dać z gestem.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
    • @marekg Ooo, świetne! Pozdrawiam!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @Berenika97

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Natuskaa Twój wiersz ma w sobie lekkość codzienności połączoną ze świadomością upływu czasu. Więc nie odkładajmy rozmów, czułości, śmiechu "na potem" - bo to "potem" to tylko krucha obietnica. Bardzo mi się podoba.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...