Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Nie każdy jest Bogiem...


Tomasz roman

Rekomendowane odpowiedzi

nie każdy jest bogiem


nie milczysz, klękasz na suchym prześcieradle
poukładanym w różowy strój z bewłnianym lirem.
grasz jak sen gra po twojej głowie - w snach i bezsnach.
dłoń znurzona zrzuca futerko pod obraz najmilszej kokartki.
i znów grasz na fortepianie...

słychać oklaski, sprzed okien gwiazda klaska i
słychać buczenie w oddali, to druga, inna i
tan sam słychać szelest, pod twym oknem.
i wszystko gra na twoich nerwach,
koncert, to koncert...


poumierały dziwice na licy obrazy przywieszonego w
cienkim promyku włosa.
wierzbę, którą ukradły mrówki, chcąc zlać podziemie
glukicznym wywarem z atramentowych jagód,
postrzelił rym tej melodi, uciekła jak Bóg
gdy szykowali mu stos...

Kim jest ten Bóg w tym śnie
miękkim struśiem...
czyli on jest jednak człekiem
z krwi i kośći wziętym!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

nie powiesz chyba że inni na tym forum by mnie za to pochwalili?
inni...
inni...
a twoje pochwały są dla mnie świętośćią, naprawdę
coś czuję że znasz się dobrze na poezji, bardzo dobrze, świetni, i to nie komplement od tego że się nawzejem chwalim za trzeba przyznać udaną poezję,
dzięki i
pozdr

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • nieme słowa  spoglądają w lustro  budzą myśli    nie są tajemnicą    marzenia chciałyby  zerwać się do lotu  nie klatka je trzyma  horyzont zbyt daleki  nie sięgnają    może… kiedyś    5.2024 andrew
    • Ostatnio uśmiecham się do ciebie człowieku bezwiednie, promiennie i beztrosko. Przepełniam się lekko powabnym istnieniem i radością bycia, chwytam w lot chwilę ulotną i spragnioną życia, czas, momenty, okamgnienie czasem trudne, niekiedy dobre chwile, które dają zapomnienie i te, które ranią bez twojej zgody. Ostatnio uśmiecham się do ciebie człowieku, bezwiednie, promiennie i beztrosko, dumam co jest troską a co radością, zastanawiam się przez chwile a w powietrzu latają motyle, których piękne, kolorowe skrzydła dają mi wolę unosić się w egzystencji krótkiego życia. Ostatnio uśmiecham się do ciebie człowieku bezwiednie, promiennie i beztrosko czy do siebie?
    • @Poezja to życie Romantycznie... Pozdrawiam:)
    • @Leszczym cel uświęca środki, ale nie zawsze jet w stanie być dla nich adwokatem. Pozdrawiam:)
    • @Nefretete Dzięki, super z tym Twoim wierszem elfickim :D A język tworzy rzeczywistość naszą, o czym pisał Castaneda; drzewo poznania również bardzo mnie interesuje, bo dobro i zło nie istniało by, gdyby nie wartościujące słowa: w etymologjach widać, że tego kiedyś nie było... Po łacinie malum to zarówno zło jak i jabłko, czyli słowo pochodzi z rzeczywistości, gdzie ani zło ani jabłko. Do konkluzji, że nasza obecna rzeczywistość to bańka mydlana można dojść różnymi drogami, ja na drodze teoretycznej po prostu interesując się językami, to leży zupełnie jawne, wystarczy chcieć widzieć co jest. Dzięki za Tolkiena, super, rycerska mowa :D Ja chcę w dziecinnej intonacji (naturalnej) i miękkiej wymowie jeszcze nagrać dla pełności.   Pozdrawiam również :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...