(schizofrenia...)

[BlackSoul]

Wyglądasz pięknie z uśmiechem pękniętej porcelany. Rysy wydają się wyrzeźbione z najtwardszego podziemnego kruszcu. Wtedy wystarczy ubrać Cię w złotą obrożę i popędzić na wystawę zjawisk paranormalnych.
Zsiniałaś od nadmiaru cienia. Wylazły na rękach fioletowe żyły, jak glizdy po deszczu których nie tolerujesz. Pulsują na skórze z wierzchu blade i wyschłe, transportując wino z serca do mózgu. Wcierasz w nie tony odżywczego kremu który zatuszuje ich ciała; wgniatając je w wewnętrzne pustkowie.
Wirujesz, okręcając kark wokół ziemskiej osi - zapadasz w letarg osikowych kołków. Przebijasz się paznokciem powyżej linii sutek. Nazywasz to odpuszczeniem win martwego Boga. Wkońcu, nie ma Go... i krew płynie w dół, doliną gdzie korzenie napoją podpięte pod nie groby. Martwi nie powstaną – baldachimy unieruchamiają im kości.
Oczy wyglądają jak brunatne drzazgi ...przebijając spojrzenia.
Na nich; w blasku lazurowych przestrzeni, odpoczywają sępy z czaszkami wędrowców w szponach. Poruszają szczękami i kraczą. Jak najęci opowiadają kawały o blondynkach śmiejąc się przez dziurawe policzki. Chcieliby klaskać, ale gdzieś po drodze zgubili kończyny. Podobno hieny zrobiły z nich wykałaczki, ale kto by wierzył plotkom.
Korale z wypadłych już włosów i łupież zawinięty w kolczyki, doda urody każdej maszkarze. Wyciśnięta krew z żył ojca zaciska usta na czerwono. Oczy podkreślają dwa płomienie na węgielnych kamykach...

Tak, jesteś piękna jak zachód i wschód słońca ! - kiedy nie patrzę...