Anioła wspomnienia

[(M)Klara]

----------------------------------------------------------------
W ciemnościach brodzą
słowa przejrzyste takie małe i czyste

W ciemnościach brodzą
marzenia zielone
giną we mgle jak widma
tylko chwile trwają i znikają

W ciemnościach brodzą
Anioły co drogę zgubiły
podały rękę trosce i winie
Anioł w ciemnościach przeminie
a światło,którym jest stało się zimne i blade

W ciemności odchodzę
bom sens odnalazła
po tamtej stronie
przy tamtej dzwonnicy,za tamtą bramą znikają marzenia
------------------------------------------------------------------------
i cisza głucha niesprawiedliwa
jak żałosna pieśń
straszy mą duszę uparcie
lamentu wołanie

poczuj ten chłód co przez okna
się wdziera
ciemnieje oblicze co tak rozpromienione było
słowa też tracą sens
noc się chyli by znów powstać
przegania słońce
miecza dobyła by zostać
na płachcie szarości
i brnąć w nieznane


Rzesze dusz w ciemnej liściastej mgle brodzi
by wyjść przez bramę tę przy radości
przekroczyć próg wieczności
i zostać w przepaści wieczniej tajemniczej ciemności
-------------------------------------------------------------------
na wielkim dziedzińcu
zbierają sie myśli aby
złączyć się w całość
by zobaczyć czy mają sens
by uznać ich władzę nad nami
lecz światłość zapłonęła
na chwil parę świat rozpływa się w dłoniach
nikna dusze i widziadła mgielne
stoję w oknie
I Ty stoisz zamyślony Aniele
nad swa historią co w myslach Twych ginie
jak w leśnej gęstwinie

Poczuj ją
A powróci by brnąć w ciemnościach...