Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wstążki oddechów
rysy
na powietrzu nieograniczonym
chwytamy którykolwiek koniec korzenia
odrywając od regularnych ruchów
- powstaje natura której nie można wpisać
w bryłę

zahipnotyzowany opanowaniem
człowiek na tarczy ziemi okręcany wokół
tych samych godzin

świat w paranoi
podporządkowany określeniem czasu i miejsca

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




lekka zmiana

teaz to jak przepis nie wygląda

miast wstążków wrzuć szrafy
proposition
z ukłonikiem i pozdrówką MN

a tak w ogóle to podobno miejsca czasu i tym podobnych rzeczy
nie da rady określić, ten wcielony nazi już to rozpatrywał, wiesz
pewnie o kim myślę, da Vinci przeszedł nas wszystkich
to trzeba mu przyznać

z ukłonikiem i pozdróką MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




no niby nie da się
ale po co na mzegarki i nazwy miast ?
tutaj o to chodzi...
czyli taka grubo przesadzona paranoja czasu i miejsca

wiem o kim myślisz...a da Vinci to był ktoś...


wieczności.
Opublikowano

chwytamy którykolwiek koniec korzenia
odrywając od regularnych ruchów
to już drugi wiersz tego wieczora, który sprawia,że patrze na siebie podejrzliwie...
sam tekst-średni, brakuje mu energii przekazu.

Opublikowano

wybacz, ale chyba coś poplątałeś
albo - co jest prawdopodobne - ja czegoś nie zrozumiałam ;)
da Vinci jako umysł twórczy szukał uporządkowania a nie chaosu
a tzw człowiek witruwiański został poszatkowany liniami nie dla symetrii
- w każdym razie nie tylko;) ale dla proporcji (osobny temat)
Stanka Zakowa ma rację - mam odchył architektoniczny (możliwe, że wszyscy architekci to zboczeńcy;)
ale widzę błąd w założeniu
i przy całej sympatii dla Twojej twórczości jestem tym razem na nie, sorry
pozdrawiam, :))) INka

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





coś tutaj ale nie będę zdradzał co bo po co
sprowadza się do puenty
która jest raczej związana bardziej z Vinci
niż z chaosem więc nie rozumiem w tym momencie
ale to nie szkodzi

wieczności

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Simon Tracy Behemot wyszedł na chwilkę, usłyszał brzęk metalu, ktoś chciał mu ukraść widły "zaparkowane" za drzwiami. ;)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Właśnie wrócił ;)
    • @Wiechu J. K. Żaden nie jest czarnym kotem. Więc żaden z nich to nie Behemot @Berenika97 Oczywiście dobrze myślałaś. Początkowo miałem dodać opis że wiersz jest napisany w oparciu o "Mistrza i Małgorzatę". Ale uznałem, że treść wskazuję na to bezsprzecznie - imię Wolanda, kot w muszce z neseserem jako Behemot, śmierć pod kołami tramwaju... To tylko wiersz o wybitnym dziele literackim jakim jest książka Bułhakowa.  
    • @Berenika97 Mam nadzieję że szybko wrócę do pisania. Bo ostatnie teksty były naprawdę udane  @Natuskaa Może i jest tak jak piszesz. Ale ja widać nigdy nie trafiłem w objęcia takiej osoby. Zresztą sam jestem zbyt specyficzny w obyciu by ktokolwiek mógł dłużej ze mną przebywać 
    • Chciałem tak dużo opowiedzieć bez żadnego opowiadania się, ale i to jest zdaje się bardziej niż niemożliwe. Możliwa jest tylko niemoc w tym zakresie, zresztą pod postacią co najwyżej głośnego, niemego krzyku. Dostrzegam również coraz lepiej, że generalnie nie jest łatwo zaniechać długopis.    Warszawa – Stegny, 17.11.2025r. 
    • @Alicja_Wysocka   przemyślałem to co napisałaś.     Twoje słowa trafiają prosto w sedno tego, co chciałem uchwycić - to niezwykłe, jak uważnie wyłapałaś to kruche "między".   czuję kazdym Twoim slowem,  że naprawdę zrozumiałaś to drżenie, tę delikatną przestrzeń, która powstaje zanim coś zostanie nazwane.   dziękuję Ci za tę wrażliwość i za to, że tak pięknie opisałas światło rodzące się w tym niewidocznym, a jednak tak żywym momencie.      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...