Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Niestety
Znów uciekasz z mych rąk,
Jednym zwinnym ruchem
I już jesteś tylko obok,
a nie ze mną.

Dlaczego? Czy grzechem jest to,
Że czasem się marzyło,
O wspólnym życiu?

Jak dziecko przechadzające się wśród traw
Z nadzieją w złapanie motyla upatrzonego wśród zieleni,
Tak ja błąkam się po zlanej smutkiem ziemi,
Próbując pochwycić Cię
I zatrzymać przy sobie.

Zrobię wszystko, sprzedam nawet diabłu duszę.
Jesteś mi jak tlen,
Bez Ciebie się uduszę.

Więc daj się złapać,
Daj pokochać.
Nie każ co noc do poduszki szlochać
-Ona też ma ochotę być sucha…

Opublikowano

Bogdanie-w jakim sensie?
Fagot-ok Twoje zdanie.Wiersz wstawiłem bo w warsztacie jakoś przeżył(prawdopodobnie z powodu niewielkiej liczby komentarzy;)więc zaryzykowałem i go tu dałem.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



prosze nie używać słów, których Pan nie rozumie - takie jest moje zdanie.

---------------------------------------------------

A co do wiersza: zdecydowanie na plus, proszę Szanowny Autorze nie słuchac zjadliwych krytyków, którzy bynajmniej zazdroszczą talentu i tyle.
Piekny nastrojowy wiersz o prawdziwej głębokiej miłości. Któż z nas nie chciałby bynajmniej żeglować na falach emocji wśród spiętrzonych fal prosto w otchłań uczucia

gorąco pozdrawiam!

ps, jeśli chodzi o walory techniczne, widać (choćby po klamrze kompozycyjnej, na którą składają się wielokropki), że nie mamy do czynienia z amatorem, nie pozostaje nic innego jak podziękować za wzruszenie i czekać na kolejne perełki

raz jeszcze: serdeczności!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Uważasz, że to jest zabawne?
Klamra? - może klamerki ;D
Panie Witoldzie, proszę się pozbyć wszelakiej nadziei - ten wiersz to prawdziwy kicz. Lepsze ma Pan w Warsztacie. Jeśli miałbym coś radzić, na początek proszę unikać rymowania, jeśli nie robi Pan tego regularnie, a już zwłaszcza rymowania gramatycznego (np. zieleni - ziemi).
pzdr. b
Opublikowano

Dobry Wieczór.Padły dwa : "grzechem jest" oraz "sprzedać diabłu duszę"- to za wiele dla mnie, chora jestem przy jednym , a przy drugim -KRZYCZĘ.Zbyt banalne,żeby nie powiedzieć...Ach, już na spokojnie: jakiś delikatny powiew jest.Pytanie brzmi: jak go nie zatrzymać?
Rozumie Pan?Oldy.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Roma Do mnie akurat to przemawia takie pisanie, no bardzo mi się podoba :))
    • @Migrena  przeprosiny przyjęte. Uświadomiłeś mi jednocześnie, że nie warto pisać wierszy osobistych, a jeśli już, to niczego nie tłumaczyć.
    • W krainie przypadków Mianownik jest królem wiernych Dopełniaczy nie ma za wiele służą pokornie zostając czasem Narzędnikami celownik przyglądał się królowi gniewny i znudzony wycelował mu z pistoletu między oczy jeden z Dopełniaczy dopełnił obowiązku zasłonił władcę swoim ciałem i stał się Narzędnikiem po czym zginął miejscowy kupiec Miejscownik opowiedział o tej historii ślepemu Wołaczowi który był Celownikiem uznał kupca za klamce i został Biernikiem jeden z Wołaczy przysłuchiwał się tej rozmowie zanim zmienił się w Celownik wykrzyczał o tempora o mores!
    • stary trupek dziś zmartwiony aż piszczele ma spocone bo pan grabarz na dwie łódki dziś przerobił jego domek                      przy cmentarzu jest jeziorko wody więcej niż w kociołku kopacz pływa tu codziennie gdy nie musi kopać dołków                 po eksmisji trup wnerwiony on bez wieka biedny został chociaż słońce popierdziela nie nastąpił zemsty rozkład                 dziś wielbiciel żaglowania na kółeczkach łódki ciągnie już na wodzie wszedł do jednej aż tu ciemno tak potwornie                 gdyby spojrzał on za siebie zanim w wieko skoczył nogą to by ujrzał za plecami zwłoki groźne coś gaworzą                 puk puk puk puk słyszy głuche sufit mocno już przybity teraz wiertło bzyk bzyk wierci żeby domek był napity                 gul gul gul gul dno jeziorka kosą w pas się kłania nisko grabarz członkiem chce oddychać bo ze zgrozy myli wszystko                 rybka zerka przez otworek w tej konserwie jakieś dziwy myśli sobie rzec nie może to pan grabarz znów nieżywy   ~~~ nie ma złego co na dobre by nie wyszło nawet zaraz trupek biedny jest wesoły aż kochankę swą odnalazł   leżą smrodkiem przytuleni w lubej domku życie wiodą w oczodoły śmierć nie patrzy przecież umrzeć już nie mogą   lecz raz w roku gdy rocznica tam na wodę kładą wianek no bo w końcu dzięki niemu mają szczęki rozkochane
    • dziś śniłem od razu, jakbym czuł, że długo nie pośpię przecież sen to grzech a spać szybciej niż inni to wspaniały pośpiech.   A może odwrotnie... antycykliczne niepowielanie dób pór lat i dekad to wypisywanie się z tego co i tak nam pisane.   podejdźmy razem do okna już wiesz na życie będziemy przygaszać światło i zaczniemy znowu udawać że coś się zacznie.   od nowa do nowa aż rozboli głowa. z nią krzyż i leżę w koniec końca uwierz-uwierzę              
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...