Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wiele kwiatów w mym życiu widziałem
Lecz pewnego dnia niezwykły ujrzałem
Przed mymi oczyma ukazała się róża złocista
Róża ognista niczym kryształ przejrzysta
Jej płatki żywym ogniem błyskały
Ciemności chłód i mrok tego świata rozjaśniały
A w mym sercu żywy ogień rozpalały
Anioła pocałunki w mrozie
Skrzydeł mi dodawały
O drżenie me dłonie przyprawiały
Róża to piękna była nade wszystkie
Choć tak potężna delikatną zarazem była
Jej moc w dwóch sercach się kryła
Pewnego dnia niespodziewanie się wypaliła
A w mym sercu jedynie zgliszcza pozostawiła
Dziś me serce niczym feniks z popiołów powstało
Bo od Ciebie niewielkie ziarno nadziei otrzymało
Chciałbym aby to ziarno wykiełkowało
I kiedyś być może równie piękną różą się stało
Ale do tego dwóch serc by potrzebowało...

Napiszcie co sądzicie...
zapraszam także na moją stronke http://vonlargo.republika.pl

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...