gdyśmy jeszcze motylem

[seweryna żuryńska]

zabrał mi cię czas
ślady powygaszał
i choć myślą ścigam
uśmiechem zapraszam
wciąż kurtyna jak noc
nie przeniknąć spojrzeniem
puste okna
gałęzie przeczesują bezsennie

na przydrożnym kamieniu
jak piechur zwątpiony
porzuciłam ogryzki
duszy ubiedzonej
może anioł przejedzie
litością ujęty
zapakuje cień jawy
nie rzuci w odmęty
wiecznej ciszy co krzykiem
budzi wspomnień chwile

gdyśmy jeszcze motylem

[Agnes]

przyjemna byłaby z tego piosenka Seweryno :)

nie mogę powiedzieć, że mi się nie podoba, jedynie, że to nie moja stylistyka
poza tym "ogryzki duszy" brzmią mi niezgrabnie.

gdyśmy jeszcze motylem

pozdrwiam Cię serdecznie
agnes

[seweryna żuryńska]

wiesz Agnes...

są strofki, co wylewają się spod dłoni, jak westchnienie
drepczą, jak mrówki w swój świat
a ja
a ja tylko piszę, ot zniewolony umysł
myślę, że tak to z wierszami bywa, każdy by swoją gałązkę nut zawiesił
i to piękne, kiedy chce się dotknąć, umaić, własnym śpiewem ożywić

serdecznie pozdrawiam
seweryna