dziad, śmierć i dziewczyna

[Rafał Dramiński]

powiesił się uczeń liceum
pogrzeb pierwsza klasa
na czele z dyrektorem - głową ciała
niosą ciało

w białych rękawiczkach
przemawia burmistrz
młodzieży
musimy wspólnie
/trochę się zacina/
po nim pleban /ten już gładko/
nieszczęście
wypadek
matko
dyskretnie podsuwa na patenie
loretańską aspirynę
wieczny odpoczynek

a gdy już wszyscy nieutuleni
z tłumu wychodzi dziewczyna
zadziera spódnicę
i tańczy
nogi unosi wysoko
aż widać samotność

dziad też by zatańczył
ale za bardzo śmierdzi tchórzem
więc tylko bije brawo

publiczność gwiżdże
wystraszony grabarz opuszcza kurtynę łopaty

[Gem Would]

Zapewne mówisz tutaj o widowiskowości, a również o sztuczności wielu poczynań, które mają miejsce(szczególnie ostatnimi czasy) na świecie, a których nie możesz znieść. Tak mi się wydaję;). Dość miło się czyta i "dyrektor- głowa ciała"- przyjemna kolokacja.

[Oscar Dziki]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Koleś się powiesił, a pleban nazywa to wypadkiem? niewiarygodne. Nie wierze i tyle. Nawet duchowni nie są takimi debilami.

[Rafał Dramiński]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki za uwagi, co do aliteracji zgadzam się, poprawiłem na żal, natomiast będę sie bronił co do onomatopei, nie sa po nic - podkreślić pompatyczność i buńczuczność przemawiającego. Jeśli chodzi o plebana, niestety nie masz racji, sytuacja opisana w wierszu jest w swoim rdzeniu autentyczna, miała miejsce kilkanaście dni temu, słowa mojej znajomej, która była na tym pogrzebie - "ksiądz mówił tak, jakby chodziło o jakiś wypadek". Właśnie to było impulsem do napisania wiersza. Niektórzy duchowni są niestety debilami, wiem, bo sam jestem duchownym.
PS. Aliterację też mógłbym wybronić hihihihi. Postanowiłem napisać cykl "pieśni dziadowskich" jak wiadomo aliteracja często w ludowej poezji a w dziadowskiej byłaby niepoprawna pewnie też, więc jako lekka stylizacja:) co ty na to?

[Oscar Dziki]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki za uwagi, co do aliteracji zgadzam się, poprawiłem na żal, natomiast będę sie bronił co do onomatopei, nie sa po nic - podkreślić pompatyczność i buńczuczność przemawiającego. Jeśli chodzi o plebana, niestety nie masz racji, sytuacja opisana w wierszu jest w swoim rdzeniu autentyczna, miała miejsce kilkanaście dni temu, słowa mojej znajomej, która była na tym pogrzebie - "ksiądz mówił tak, jakby chodziło o jakiś wypadek". Właśnie to było impulsem do napisania wiersza. Niektórzy duchowni są niestety debilami, wiem, bo sam jestem duchownym.
PS. Aliterację też mógłbym wybronić hihihihi. Postanowiłem napisać cykl "pieśni dziadowskich" jak wiadomo aliteracja często w ludowej poezji a w dziadowskiej byłaby niepoprawna pewnie też, więc jako lekka stylizacja:) co ty na to?


Ho! Bum! Bum! jest pompatyczne? poważnie tak uważasz? Ciekawe. Może zajrzyj do "Ptasiego radia" Tuwima, aby nabrać nowego wyobrażenia o sposobach wykorzystania onomatopei:).

Jeśli chodzi o aliteracje, to mają one we mnie sympatyka, ale mnożenie ich poprzez słowotwórcze operacje na jednym rdzeniu, jest tak prymitywne, jak rymy gramatyczne.

Na autentyczność sytuacji mogę tylko odpowiedzieć tylko szczerym ubolewaniem.

Na koniec pochwalę jeszcze, że wiersz jest problematyczny, że nie musiałem czytać po raz kolejny o wytartym temacie i dzięki temu pozostanie w mojej pamięci jako zdarzenie.

Pozdrawiam.

[marcze]

W paru miejscach coś tam zgrzyta, ale z uwagi na to, że jestem dyletantką, nie będę o tym pisać. Ta "loterańska aspiryna" w zestawieniu z "wiecznym odpoczynkiem" bardzo trafiona. Ogólnie wiersz nie powalił mnie na kolana, ale jakoś tam zatrzymał. Jestem ciekawa następnych tekstów.
Zachwytu.

[Rafał Dramiński]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No, poprawiłem, bo dobiłeś mnie tym ptasim radiem:)

[Bo]

i się zadumałam.
to lubię, powiem, to lubię (szybko dodaję: tego rodzaju myśli zebrane w całość ). :)
Konstanty Ildefons też pewnie by sie uśmiechnął. o, bo jest tu poezja. jest!
trzymam kciuki i... niech się dzieje wola nieba.
hej ho
Bo

[Rafał Dramiński]

Dzięki Bo, choć ze smutkiem stwierdzam, że rzeczywistość wymusza na mnie ograniczenie czasu poświęcanego poezji. Pozdrawiam serdecznie.