Na peronie trzecim, jak zawsze

[claudia turonek]

Na peronie trzecim, jak zawsze
tłum ludzi o wczesnej
nawet porze (ona lubi odgłos
nadjeżdżającego pociągu)

dostrzegam przy stacji piątej
z oddali czerwono zieloną
maszynę parową (wstydem się zakrywa
nawet kolana)

nie biegnę
ani nie czekam
stoję biernie (bo w międzyczasie
została)

chwytasz moją dłoń
i sprowadzasz szybkim krokiem
schodami w kierunku podziemia (bezimienna
się staje)

przypierasz do zimnego muru
chłodnym gestem prosisz
o chwilę ciszy (i nikt nawet
na nią nie spojrzy)

ostro robisz mi to
na peronie trzecim
jak zawsze
o tej porze
przy stacji piątej
stoję biernie
szybkim ruchem przypierasz
do zimnego muru
ostro robisz mi to

i pomimo, że nie
podpalasz mi włosów
jestem twoją
pieprzoną
(świętą).