Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zbyt Późno

dark_girl_x
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

karmanti

karmanti

Opublikowano
Opublikowano

"szklane", "lodowate", "zimne" i ta krew, a to wiersz o miłości, nawet jeśli o tej nieodwzajemnionej czy utraconej, to jakoś nawet nie czuję tu nutki żalu. Nie chodzi mi tu wcale, o brak jakiejś cukierkowości tylko opisu normalnych, ludzkich uczuć. Czemu tylko w tak szkarłatny sposób potrafisz to wyrazić? Jakbyś na siłę starała się być zła, tak to odbieram, ale to tylko moje skromne zdanie, pozdrawiam Cię serdecznie i życzę więcej uśmiechu

magda

magda

Opublikowano
Opublikowano

czasem po prosu przychodzi chłód i ciemność. znieczulenie jest przekleństwem... ale wtedy i tego nie czuć.

ale to mija, dark, sama zobaczysz. coś się kończy, coś zaczyna. na wiele różnych sposobów.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Marcin Sztelak
      Bezwenia

      Przez Marcin Sztelak · Opublikowano

      I. Ostry przypadek weny zakończony hospitalizacją oraz długotrwałym leczeniem.   Lewatywą ze słowa żula spod sklepu, któremu od zawsze brakuje dwa złote.   Kierowniku złotousty, na bułkę, na bułkę.   II.   Nie ma co rozmieniać na drobne zastanej rzeczywistości  w doskonale zastanym powietrzu. Którym ostatecznie oddychamy, wbrew  brodatym naukowcom. Groźnie łypiąc znad okularów, koniecznie drucianych, twierdzą, że trujące.   Z drugiej strony, może się zdarzyć, że wszystko to tandetna makieta, mieszkamy pośrodku niczego, na spłachetku jałowej ziemi.  
    • Zorya Holmes
      Melanż

      Przez Zorya Holmes · Opublikowano

      Witaj, Leno. Odczytałam w Twoim wierszu uroczą lekcję dla każdego - szukajmy w życiu równowagi i harmonii. Dobry, kojący tekst dla targanych skrajnościami. Dla mnie jesień jest - podobnie jak dla Twojego peela - bardzo wyciszająca, niemal przytulna. No, ale ja to typowa jesieniara jestem :) pogodnego dnia: )
    • Zorya Holmes
      naleweczka z ciszy

      Przez Zorya Holmes · Opublikowano

      Dzień dobry, Alicjo. Twój wiersz jest pełen lęku, pomimo że peel wydaje się dość lekko o nim opowiadać. Lęk przed wolnością, to w gruncie rzeczy lęk przed życiem. Czy ono jest trudne? Po prostu jest i trwa, podobnie jak wolność - to tylko (i aż tylko) przestrzeń, którą otrzymaliśmy, aby w niej... istnieć, działać, rozwijać się, wchodzić w relacje z innymi bytami. Świadoma rezygnacja z tego to śmierć za życia. Boimy się cierpienia, a przecież to tylko ciśnięty do rzeki kamień. Kręgi rozejdą się po wodzie, ale w końcu zanikają, a rzeka płynie dalej. miłego dnia :)
    • lena2_
      Melanż

      Przez lena2_ · Opublikowano

      Jesień ma wiele odcieni, od beżu po rdzawo-zgniłe. Jedne przynoszą nadzieję, inne odebrać chcą siłę. A gdyby tak wszystkie wymieszać, na sercu położyć jak bukiet, by wreszcie zabiło miarowo, a w oczach pogodny był smutek.
    • Alicja_Wysocka
      naleweczka z ciszy

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Marek.zak1Dzięki :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...