Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

czy warto mieć więcej
czy nie chcieć to grzech
za słaby by unieść
obejrzeć się wstecz

żyć tylko ze sobą
to czarne to biel
nie dotknąć pożaru
nie rozpędzić mew

zapomnieć o bólu
zniweczyć ich trud
tu wszystko tak proste
i piękne w grze słów

nie odrąbać słów
nie odrąbać słów

Opublikowano

niewidoczna niesłyszalna (jak ładnie)
powyżej to taka moja osobista modlitwa
zastanawiałem się czy ją tu umieścić
ale stało się
co do pytań
czy w wierszach są proste pytania
(uprzedzę komentarze – zakładam że to powyżej to wiersz)
jeśli są to niezmiernie rzadko
a odpowiedzi cóż
zawsze trzeba wierzyć że istnieją

dziękuję i pozdrawiam
Kmiel

Opublikowano

dziękuję Katarzyno
„nie najdoskonalszy” a tak liczyłem że tym razem
arcydzieło z pod pióra mi wyjdzie ;)))
ale się uparliście na te pytania :)
toć to proza życia
przyznaję szczerze spisana
pozdrawiam
Kmiel

Opublikowano

czy ja jakiejś czcionki archaicznej używam
że tak mi Panie Panują
Anno jeszcze pamiętasz to wielki komplement dla mnie
a i tu zajrzałaś :)
pierwsze –nie- wbrew wszystkim
także wbrew tym dziwnym czasom które nastały
drugie –tak- bo tak łatwiej
dziękuję
Kmiel

Opublikowano

Zawsze tutaj zaglądam, nie zawsze komentuję
pierwsze - miałam na myśli coś więcej niż ten
świat
drugie - owszem najłatwiej i to jest smutne
Myślałam, że nie należysz do tych, którzy
wybierają to drugie...
A kobiety najwyraźniej Ciebie lubią, czy to
źle?

Opublikowano

pierwsze-w tym wysiłku to o tym świecie
jak piszę o istotach nie z tego świata
to nawet skrytykować nikt nie chce
więc nie wrzucam już ich na forum
drugie-nie należę !!!
już moje życie najlepiej to weryfikuje ;))
ale troszkę o inny pożar chodziło
a kobiety ach kobiety
to twoja opinia czy może również koleżanek :)))
oczywiście że dobrze
jak dobrze
Kmiel

Opublikowano

mężczyźni dużo piszą wierszy dla kobiet
o kobietach i często dzięki nim
ale również jest tak że jaka kobieta taki wiersz ;))
więc i z tą łaskawością bywa różnie Anno
słodkich wierszy do podusi
Kmiel

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Piszę to z pewnym dystansem (oczywiście potępiam patologię czyli handel organami).                            Naczytałem się mnóstwo historyjek o zmianach jakie zachodzą w psychice biorców (nowe upodobania, zachowanie po dawcy np serca). I to jest temat do myślenia. Wszystko, co ziemskie zostaje tutaj na ziemi i jeśli zamkniemy w trumnie po 30 latach zostaje proch i jakiś fragment kości (sam widziałem w trakcie ekshumacji dziadków). My zmieniając formę bytu zabieramy, to co jest "duchowe"                               Nie ma nic cudowniejszego, jak przedłużenie komuś życia i jeśli tak jak napisałem "te podroby" ocalały i mogą jeszcze parę lat w kimś pracować - to dlaczego tego nie wykorzystać. Operacja, cierpienie trudny okres rehabilitacji (też cierpienie) to jest kolejna szansa oby nauczyć daną osobę pokory aby coś zrozumiała - to wszystko czemuś służy. Zacytuję: "bez Mojej zgody nawet wam jeden włos z głowy nie spadnie" Pozdrawiam:)                
    • Tętni_ak     loteria - pomimo tego - we mnie spokój  że też rzekom bagiennieją brzegi nurt czasem zwalnia to znów przyspiesza zależy - jak utkane dorzecze w głowie -                               nie w jeden dzień bo czymże jest doba  dwadzieścia cztery godziny porozdzielane lub zwarte jak jądro supernowej - jednak   dwadzieścia cztery lata już potrafią      wrzesień, 2025    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie oszukujmy się, nasze teksty zostały już dawno zeskanowane, a głos wygenerowany przez AI nie jest głosem Pana Kazimierza Staszewskiego. I może na tym zakończę. :)
    • na parapecie osiadło światło w kształcie twojej nieobecności herbata stygnie powoli — też się uczy cierpliwości szum ulicy przypomina wiersz którego nigdy nie napiszesz choć nosisz go w sobie jak ukryte pęknięcie wszystko tutaj jest na chwilę rośliny, dźwięki, spojrzenia ale niektóre chwile trzymają się mocniej niż lata kiedyś zapytasz: czy to już było ważne? a ja odpowiem: nie wiem ale było nasze
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...