Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Gdy proza życia
za nas pisze opowieść,
trudno nadać znaczenie
mijającym dniom.
Frustracja, znużenie
i płonne nadzieje –
tym chlebem powszednim
łamiemy się we dwoje,
choć czasem łatwiej, niż razem,
jest być obok siebie.
Ty milczysz i słuchasz,
a ja wyśpiewuję
tęsknoty naszej duszy
przedartej na pół,
co obumiera, jak ziarno
w nadziei,
że po ciężkim okresie
wyda dobry plon.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...