wiwisekcja

[amandalea]

codziennie przeprowadzają operację
wypisują góry słów rozdzierając
kolejne powłoki ukazują pustkę

wystawiony na licytację ból
skręca się wijąc
piskorz ma większą szansę

nieszczęśliwe miłości
odarte z ostatniej tajemnicy
zapomniały o rumieńcach

kiedyś wsparte na łokciach
podpatrywały z zapartym tchem
komentując z wypiekami

w drodze od piekarza
czy może spod ambony
wieszały ostatnie psy

za każdym węgłem ekshibicjonizm
zastanawia żywotnością
gdy pacjent sam sobie chirurgiem

13.05.07r.

[jacek_sojan]

mądre i dobrze napisane;
J.S

[Oxyvia]

Tak - ze skrajności w skrajność, ze zgorszenia i wieszania psów - w ekshibicjonizm. Można by takich skrajności obyczajowych znaleźć więcej (także w literaturze).
Dobry wiersz.

[Krzysztof]

klimat dobrze przekazany, ale dla mnie brakuje prostoty :).
pozdrawiam serdecznie

[allena]

Bardzo lubię Pani wiersze:) A.

[Messalin_Nagietka]

i to wszystko ludzie
ech, cięzko
o tym pisać
dałaś radę

z ukłonikiem i pozdrówką MN

[Krzysztof]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Prostoty, czy prostaty?

Pozdrawiam ;)


o, widzę wesoło ci ;)