Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Gołuchów - wspominki:)


Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



rózni podróżni też dojechali, cali, zdrowi i w dobrej kondycji
obawy spiro? czy nasze?

Dziękuję: Izie - za to, że mnie tam chciała widzieć, Rybakowi - za łąkę niezapominajek, Arence - za to, że jej nie przeraził poranny turban, Stanisławie za "uścisk kosa", Stefanowi za wspomnienia przy chlebie, Grabarzowi za dawkę uśmiechu z rana, Kamili za rozmowę na murku, Spiro za ... terapię przy prędkości 200 km/h :), a tym, których nie wymieniłam za to ŻE BYLI tam ze mną ...


trzymajcie się ciepło ...
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

a ja w drodze powrotnej wynalazłam skrót...
a mimo to udało mi się dojechać do domu
i to w jednym kawałku (nie ukrywam, że miałam chwile zwątpienia ;)

bardzo cieszę się, że Was poznałam, bawiłam się świetnie
Alter - powtórzę za Kaliną, naprawdę byłaś dzielna
pozdrawiam Wszystkich
INka

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

to ja chciałam podziękować grabarzowi i misiowi- oni już wiedzą za co;)))
olesi i vackowi - bo są świetną parą:)
stefanowi i henrietce za miłą podróż (stefan- tak jak się umawialiśmy- zadzwoń jak henrietki nie będzie;D)
Stasi- za zrozumienie:) no i następnym razem uczysz mnie masażu (choć grabarz powiedział że daję rade;D misiu nas bezpiecznie dowiózł, dzięki twoim wprawnymm dłoniom:D)
Jackowi- za poczatek i puentę;)
izie- bo tak:D (jakoś nie było okazji;P)
bezetowi- za tomik stefana
arenie- obiecuję się podszkolić we francuskim;)
spiro- za statyw i marlboro light:)))
ewie- za spokój
kamili- za wyrozumiałość współlokatorską;)
rybakowi- za filozoficzne milczenie
kalinie - za kilka ciepłych słów
I.N-ce - za usmiech


mam nadzieję, że nikogo nie pominęłam:)
całuję

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

jakich kloszardów? jakich kloszardów? powtarzam
najwięcej zdjęć ma lady in red;p

spiro, dziękuję ci, że nas nie zabiłeś! i że zatrzymywałeś się na każde siku
aniu, kamilu, michale, kasiu - dziękuję za piwo, krupnik, wino i martini
kocham was! (niemal tak, jak mojego męża)
było zacnie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



jeśli od dzisiaj będę kojarzony z sikaniem to mogę jescze zabić ;)

i fajnie że jednak się do mnie odzywasz
chciałam ci tylko dać nauczkę, kiedy mówiłam, że sie do ciebie nie odzywam;p
i kiedy mówiłam, że zaraz wysiądę z samochodu 0 też;p

ps. po przyjeździe do domu karol kupił mi 4 dorodne małosolne ogórki... mmmm...
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Sempreviva82 Czy ta obsceniczna pisanina nie powinna być usunięta z Portalu? 
    • @Damroka "napniemy cięciwy ze strun księżyca i szeptem zmienimy odcień życia"   grafomania!   Z prozaicznym pozdrowieniem :-)  
    • Można być poet(k)ą nie pisząc żadnych wierszy, albo: Książka Andrew Jupitera: "Wabi Sabi. Japońska sztuka dostrzegania piękna w przemijaniu" / Tłum. Wojciech Usarzewicz. Gliwice 2018, Sensus. - s.165 ma tu wprawdzie bardzo wiele do powiedzenia, jakkolwiek - nie wszystko. Koheletowa uroda przemijania nie jest zjawiskiem odosobnionym. Moim skromnym zdaniem, owa świadomość tęsknoty za tęsknotą właściwą była oraz będzie wszystkim, którzy w miejsce pompy ssąco-tłoczącej posiadają organ nazywany sercem. Wszak jedno należy przyznać Japończykom: oni tę sztukę wchłaniania w siebie impresji opanowali do granicy perfekcji. Zapewne i z uwagi na specyfikę wyspiarskiej ojczyzny. Gdyby przyszło mi porównać Wabi Sabi do jakiegoś przypisanego temu zjawisku, zapachu, to subiektywnie a równocześnie z całym przekonaniem wskazałabym na toaletową wodę o nazwie "L'Eau Kenzo", która spokojnie płynąc smugą swej świeżej woni wychwytuje aromaty hojnej natury: kwiatów, owoców, liści. Kenzo bowiem kreuje zapach pełen olfaktorycznych barw a jego zmysłowa kompozycja w musującej "nucie głowy" z mrożoną miętą, różowym pieprzem i mandarynką poprzez przeźroczystą "nutę serca" (kwiat lotosu, lilię wodną, trzciny, brzoskwinię) otula "nutą głębi" z cedrowego drzewa oraz białego piżma. Wabi Sabi - analizowana sztuka w trakcie przemiany jest przede wszystkim utożsamiana z intuicyjnym docenianiem nietrwałego piękna fizycznego świata odzwierciedlającego nieodwracalny przepływ życia w jego duchowym świecie ustawicznych zmian. W Wabi Sabi sytuuje się również japońska osobowość, w której poza zamiłowaniem do niejasności wypowiedzi, dochodzi jeszcze mistrzowska umiejętność skrywania własnych emocji, chociażby w osławionym "japońskim", maskowatym uśmiechu: uprzejmie pustym. Kunszt Wabi Sabi dąży do odnajdywania urody w prawdach naturalnego środowiska, szukając między innymi inspiracji w naturze; w przyrodzie ukształtowanej ręką człowieka w jej zminiaturyzowanych ogrodach, później w ogrodach herbacianych. W poezji natomiast do zminimalizowania wersów niemalże ich przysłowiowej kropki. Wabi Sabi wywodzi się z ukształtowanej w wieku XIII [licząc od narodzin Chrystusa] filozofii Zen, nie tyle religii, ponieważ Zen religią nie jest, ile stylu ludzkiego życia, jego prawdziwej egzystencji, dlatego Zen kładzie szczególny nacisk na teraźniejszość. Dowodem tego trwania, niejako w zawieszeniu, są właśnie strofy haiku, a te natomiast kołyszą się z odlatującym śpiewem wiatru albo por. :

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      : *** chłodny poranek drży w koronkach pajęczyn zapach jesieni *** las przed zachodem cienie rudych wiewiórek z jasności w ciemność *** złociste snopy na brzemiennych łodygach konopne sznury *** po nawałnicy wśród liści drobne krople udają tęczę gdzie długość wierszy jest odwrotnie proporcjonalna do wielości znaczeń, jakie te mogą przekazać. I ta właśnie treściwość haiku daje ów dogłębny efekt. Nie trzeba akcentować, iż Wabi Sabi jest do najodleglejszych granic posuniętym indywidualizmem, przy czym - wywnioskowałam z lektury publikacji - nie każdy nadaje się do tego, aby być tzw. wabizumai. Buntuje się już nawet japońska młodzież, niemniej Zachód znalazł sobie - w 2018 roku - nowe modne wariactwo typu: jak urządzić swoją chałupę, aby sprawiała wrażenie użartej czasem? I tu z niekłamanym entuzjazmem spieszą z merkantylną pomocą rozmaici projektanci, z autorem książki włącznie, prezentując swój cały katalog rad oraz wskazówek o nazwie kryteria: DESIGN, gdzie: - zabronią wszelkich błyszczących, jednolitych materiałów, zaś na ich miejsce wskażą szorstkie o chropowatej powierzchni tkaniny, które - podkreślą naturalny destrukt i zaakcentują - swobodę formy eksponowanych przedmiotów z ich przypadkowością, teksturą itp. "pięknem w brzydocie" o naturalnych - nigdy jaskrawych - kolorach ziemi, skał, nieba przy przytłumionym świetle oraz w zrównoważonej pod względem kubatury, przestrzeni... Komuś może się podobać, a jeżeli nawet się nie (s)podoba, to podobać musi, ponieważ akurat są takie "trendy" Roku Pańskiego 2018. Inni, w tym autorka niniejszego tekstu, od samego początku własnego życia - bezwiednie i ku rozpaczy swoich Bliskich - została ową "wabizumai", znaczy dziwadłem, zupełnie wówczas nieświadoma, że gdzieś na Dalekim Wschodzie żyją doń podobni Skośnoocy, dla których, choć w odmiennym kontekście oraz scenerii śpiewa wierszem Włodzimierz Słobodnik (1900-1991): A może być tak pięknie jak namalowana Róża na kształtnym brzuchu glinianego dzbana. Może być jeszcze piękniej jak aniołów siedem, Dla których stare krzesła i łóżka to Eden. Może być jeszcze piękniej jak morze wzburzone, Przez małe twoje ręce nagle uciszone. Może być jeszcze piękniej: niezmierzone światy I pocałunek śmierci i jej czarne kwiaty.
    • @Placebo I to jest TO, cała esencja teraźniejszości... @Placebo Szczere, dyplomatyczne, takie, żeby niepotrzebnie losu nie drażnić, sam czas w swoim czasie wprowadzi swoją korektę...
    • @Kwiatuszek  @Andrzej P. Zajączkowski @Poezja to życie Dziękuję Wam serdecznie i pozdrawiam!!!!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...