modlitwa praska

[Michał_Bębenek]

tych śmiertelnych którzy zwiedzają świątynie
i tych nie umiejących prosić stuliwszy ręce w świecę
a także tych którzy pod rozgwieżdżonym niebem
palą ostatnie papierosy na przedmieściach Pragi

polecam modlitwom niestrudzonych szarlatanów
klęczących w czarnych pianach mokrych od potu
pijanych od dymu i śmiechu upadłych niewiast
polecam ciebie nieboska kuglarko która nigdy nie istniałaś

prawdziwe jest bowiem to co nie daje się spalić
a jedynie chłonie skórę tego magicznego miasta
w godzinę odjazdu ostatnich tramwajów
do stóp pełzają małe golemki odpustowe ziarenka

tak i ja powoli wrastam w tamto niebo
zamieniam popiół w szczęście chłonę zapachy
moja pościel jest brunatna lecz pachnie sytym brukiem
wszystkie świerszczyki świata grają na skrzypkach złotemu dzieciątku

ten maj gaśnie na moście Karola Hradczany idą spać w cieniutkim ogniu latarni

[Messalin_Nagietka]

nie byłem w pradze
nic nie poradzę
bo głównie
nic nie rozumiem

z ukłonikiem i pozdrówka MN

[Oxyvia]

Ja też nie bardzo rozumiem. Chyba za dużo słów, wyszedł wodospad (właściwie słowospad).