Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

skąd możesz wiedzieć co się śniło
psu który wył nad ranem

kto nie śpi kiedy trzeba - dobrze wie
z czego można przyrządzić jedzenie
do zapamiętania na całe życie

nigdy nie powinno się próbować
surowego mięsa przed obiadem



miały być "głodne myśli"

Opublikowano

ja widzę dwie puenty w tej miniaturce :)
do długiego zadumania
na temat poznanych smaków ;)
i dobrze się czyta i podoba mi się w takiej formie
:)))

Opublikowano

ech te psy.jeden to mi już ledwo co zipie,
a drugi może ze dwa miesiące ma i lata jak poparzony,
a koty zamiast się z nim bawić,to tylko wskakują
na szafy i nie schodzą aż do nocy.
jakoś taka zwierzęca tematyka ostatnio u Ciebie.
może by tak podzielić jeszcze pierwszą strofę?
np.tak :

skąd możesz wiedzieć co się śniło
pieskowi który wył nad ranem

kto nie śpi kiedy trzeba - dobrze wie
z czego można przyrządzić jedzenie
do zapamiętania na całe życie


poza tym zgrabnie napisane.
podoba mi się :)
pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Pani Ewo rozumiem dwia pierwsze wersy i nawet poszedłbym dalej stawiając pytanie o granice poznania naszego poznania (myśli, potrzeb, intencji) innych ludzi (nie tylko zwierząt).
Pozostała część wiersza (ta o jedzeniu i mięsie) stanowi dla mnie w tej chwili zagadkę.

Miłego dnia życzę
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuję za zagląd a tak nawiasem to uwielbiam psy
i koty; czasem mam wrazenie,że do przesady:)))
Właśnie posłuchałam Ciebie i podzieliłam:)))
Pozdrawiam ciepło:))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Pani Ewo rozumiem dwia pierwsze wersy i nawet poszedłbym dalej stawiając pytanie o granice poznania naszego poznania (myśli, potrzeb, intencji) innych ludzi (nie tylko zwierząt).
Pozostała część wiersza (ta o jedzeniu i mięsie) stanowi dla mnie w tej chwili zagadkę.

Miłego dnia życzę
Panie Bartku cały temat można zamknąć w jednym słowie - Cierpliwości!
Bo w życiu jesteśmy niecierpliwi i najlepiej wszystko bodaj surowe
byśmy chcieli poznać lub mieć już teraz.Obiad stanowi tu przenośnię -
jako najważniejszy posiłek w ciągu dnia. (życia)
Starałam się jakoś naświetlić temat - na ile się udało niech
Pan oceni:))) Pozdrawiam serdecznie. EK

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...