Akt I

[ksiazkowy mol]

Na tle
Posłania z róż
Namiętne ciała
Ułożone
W pozycji Wenus z Milo
Jędrne liscie
Otaczały jej sutki
Siatka promieni
Przykrywała
Jej nagość
Wstyd
Wtulił się
W rozwarte kolana
Wargi łykały
Namiętnosci pożądania
A tylko motyl
Świadek niemy
Zatrzymał obraz
Splątanych ciał

[Katarzyna Leoniewska]

Dlaczego tak uparcie trzymasz się tych króciutkich wersów??
Zbyt długie zniechęcają, ale zbyt krótkie też nie są dobre.
Sprawiają, że nawet liryczny i spokojny wiersz "stukocze" rozpraszając uwagę czytelnika...

[Jerzy Rybak]

śmieszne

[Rafał_Leniar]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No ale ktoś się starał.

Czytałem dużo gorsze.

Tekst może niezbyt udany, ale 'książkowy mol' jakiś potencjał (chyba) ma.

Tylko w złym kierunku jej twórczość zmierza.

[Katarzyna Leoniewska]

Tak źle nie jest! Może daleko do doskonałości i zachwytu, ale... nie jest to wiersz, który wywołuje zażenowanie i każe szeroko wytrzeszczać oczy :)

Autorka chyba wciąż szuka własnej drogi i sposobu mówienia...

[Gość]

i pod Rafalem i pod Katarzyna sie podpisuję bo co innego tu powiedziec. nad forma popracowac trza i nad trescia... oczywiscie mowie o tresci takiej troche przemyslanej a nie rzuconej na zjadliwosc aligatorow.. ; )

[ksiazkowy mol]

ten wiersz ujrzał światło dzienne, w tamtym roku. dałam go tu specjalnie, byłam ciekawa jaka będzie wasza opinia.