Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

cieniem się osnuwam bezustannie
żebrząc szukam okazji na których brak
składam codzienne skargi doprowadzające
do pełnego zrozumienia intencji
lecz nie zawsze należnego celu
wskazuje drogę do wrót za którymi
tylko świat pełen wdzięku i udręki
które słysząc każdy krok wyczekują
rychłego nadejścia tornada burzącego
jak sygnał telefonu znany porządek
wszechświata aż nadchodzi nagroda
cierlpliwemu czekaniu dając wytchnienie

Opublikowano

cieniem się osnuwam żebrząc
bezustannie wietrzę okazji-------wietrzę okazje, szukam okazji
na których brak składam codzienne-------przenośnia be!
skargi doprowadzające błądzących
do celów nie zawsze należnych
tylko uwielbiającym pełne zrozumienie
intencji doprowadza do wrót------------tu nie za bardzo pasuje.....
za nimi tylko świat pełen
wdzięku i udręki

Piotrze, uważam że przenośnie są niedostosowane do pozostałych wersów,
popracuj nad nimi
pozdr ES

Opublikowano

cóż
mam taką teorię - to czytelnik tworzy przenośnie

marny czytelnik jestem

cieniem się osnuwam żebrząc

bezustannie wietrzę okazji
na których brak składam codzienne
skargi doprowadzające błądzących
do celów nie zawsze należnych tylko uwielbiającym

pełne zrozumienie intencji doprowadza do wrót
za nimi tylko świat pełen wdzięku i udręki

tak przeczytałem
i ze skruchą wyznam - nie widzę metafor

i cieszę się, że jesteś z nami

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


no jasne, słuchaj się Stanki :)

ciekawa myśl - warta dopracowania
czytając: "wietrząc okazje na których brak składam"
tak mi się pomyślało - "wietrząc okazje na których barki-braki składam..."
gra słów... liter w słowie, pomieszanie, błądzenie aby dojść do celu, który w konsekwencji jest inny niż zamierzony
ale napętliłam;)
będę czekać na finał
hej, Piotrusiu Panie :)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



cieniem się osnuwam żebrząc bezustannie
szukam okazji na których brak składam codzienne skargi
doprowadzające błądzących do celów
nie zawsze należnych tylko uwielbiającym
pełne zrozumienie intencji doprowadza do wrót
za nimi tylko świat pełen wdzięku i udręki

Coś takiego miało być i bez metafor.
Raczej kawa na ławę i kilka niedopowiedzeń.
A jestem, jestem tylko rzadziej - praca wzywa.

Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


no jasne, słuchaj się Stanki :)

ciekawa myśl - warta dopracowania
czytając: "wietrząc okazje na których brak składam"
tak mi się pomyślało - "wietrząc okazje na których barki-braki składam..."
gra słów... liter w słowie, pomieszanie, błądzenie aby dojść do celu, który w konsekwencji jest inny niż zamierzony
ale napętliłam;)
będę czekać na finał
hej, Piotrusiu Panie :)))

Spójrz na odpowiedź do Adama, tam chyba wszystko wyjaśnione.
Cel jest zamierzony ale niekoniecznie chciany.
Jednak muszę to wydłużyć :)
Ta wersja coś mi się nie bardzo podoba.
Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Teraz chciałem raczej rozbudować utwór ale "którymi" na pewno wykorzystam.
Przy "intencjach" jeszcze nie wiem lecz chyba zostanie "doprowadza", bo chodzi tu
o zrozumienie tych intencji to ono doprowadza do wrót.
Jeszcze raz dzięki za pomoc i Pozdrawiam
Opublikowano
osnuwam się cieniem bezustannie żebrząc
szukam okazji na których brak składam
codzienne skargi doprowadzają błądzących
do celów nie zawsze należnych
tylko uwielbiającym pełne zrozumienie
intencji doprowadza do wrót
za nimi tylko świat pełen
wdzięku i udręki


Piotrze ja bym to tak widział.wiem,że niewiele zmieniłem,ale uważam,
że tak jeszcze ciekawiej.zastanawiam sięjak lepiej by brzmiało (a'propos pierwszego wersu)
czy bezustannie żebrząc czy żebrząc bezustannie.zrobisz z tym co zechcesz.
pozdrawiam wiosennie :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • świat jest...blisko  liście na gałęziach drzew  kwiaty w parkach na łąkach  ptaki chmurki na niebie  rozglądają się za tobą    a ty ty często  odwracasz się  nie dostrzegasz nic  prócz swojej samotności  zmartwień    daj życiu szansę nie tylko przytuli    porwie w nieznane  jak wiatr liście  znajdzie ciepło  nawet w krainie lodu    daj mu szansę  nie jutro ... dziś    w szafie nudzi się  piękna bluzka sukienka  nie pamięta światła    tęskni  tęskni za światem  tak jak ty   10.2025 andrew   
    • @Roma     Łukasz Jasiński 
    • pamiętasz, A.? jak pachniało tanim winem i deszczem a my myśleliśmy, że jesteśmy poetami tylko dlatego, że baliśmy się życia. twoje włosy kleiły się do policzków jak ciche obietnice, których nie dotrzymuje nikt, a ja paliłem jednego za drugim jakby dym mógł wypalić tę pustkę, która zostaje po miłości. mówiliśmy, że świat nas nie rozumie, ale prawda jest taka, że to my nie mieliśmy nic do powiedzenia. tylko ten kurz w gardle, i noc za długą, by w niej zasnąć. dziś siedzę sam przy oknie, niebo ma ten sam kolor co twoje oczy, kiedy mówiłaś „zostań” — a ja, idiota, już odchodziłem. czasem włączam tę samą piosenkę, co wtedy, i myślę, że gdybyś była obok, też byś milczała. bo o czym tu mówić, kiedy nawet cisza nie ma już sensu. — ten list nigdy do ciebie nie dojdzie, A., bo wszystko, co miało znaczenie, umarło zanim nauczyłem się je nazwać.
    • @Roma   Wbrew powszechnej opinii - u nas - Polaków - istnieje coś takiego jak gen wojny, niech pani zapamięta: nigdy, dosadnie - nie służyliśmy nikomu, otóż to:   Check out this video from this search, niech żyje brygada świętokrzyska

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Walcząc z Sowietami, oni postanowili nie poddać się nikomu i przedrzeć do armii polskiej na Zachodzie. Ponad tysiąc karnych zdecydowanych na wszystko żołnierzy Brygady Świętokrzyskiej dotarło do Czech. W Holiszowie brawurowo oswobodzili zaminowany i przygotowany do spalenia niemiecki obóz koncentracyjny dla kobiet. Setki uratowanych od śmierci Polek, Żydówek i Francuzek w dowód wdzięczności podarowały im serduszka uszyte z pasiaków. Najwyższe odznaczenie, jakie dostali w życiu. Razem z Amerykanami wzięli do niewoli sztab XIII armii niemieckiej. Generał Patton przywitał ich słowami: „Na Boga, powinniśmy podrzeć te cholerne, podłe porozumienia z Sowietami i ruszyć prosto na wschodnie granice”. W tak fascynujący, emocjonalny i pełen humoru sposób, może pisać tylko Elżbieta Cherezińska. O patriotyzmie bez patosu, o prawdziwych bohaterach bez bohaterszczyzny. Powieść z iście filmowym nerwem. Niczym "Bękarty wojny" i "Złoto dla zuchwałych". Powieść o tych, którzy nie poddali się nikomu
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...