Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

W pułapce zębów,stalowych krat, każesz tak żyć w kajdanach twych rad
Nie dajesz mi sił, lecz wysysasz je, wady wciąż nowe wyliczać chcesz
Że słów twych spleciony sznur ma szyi jest, i tylko czekać aż zaciśnie się …
Nie mówisz, lecz krzyczysz, co dobre i złe, co dzień zabijasz jakąś cześć mnie
Nie chce przeprosin, widoku twych łez, nie potrafię żyć tak jak tego chcesz…!
Zrozum to proszę zaufaj chodź raz, iść własną drogą najwyższy już czas….

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...