Pożegnanie

[Krzysztof Szydłowski]

Schodzę powoli w dół, w gwarną dolinę
Tam, gdzie życie monotonnie płynie
Za mną Stożki, zielem pachnące hale
Kolorowe szlaki, wiodące nogi w dale
Strzeliste sosny, świerki z długimi brodami
Wąskie dróżki, ścieżki z omszałymi skałami
Za mną cisza, przerywana trelami ptaków
Wędrowców głosy, tłumione mchem na szlaku
Schronisko, niby dziecię przytulone do góry
Wielogarbny horyzont, niesforne chmury
To już wszystko za mną - żegnajcie góry

[natalia]

Witaj Krzyś!
My się chyba znamy co?
ech te omszałe skały i trele ptaków... śliczne,
ale wiesz ze schroniska się też wychodzi na nastepny dzień który moze ukazać nam jeszcze więcej.
Serdecznie pozdrawiam i witam na tej stronce
Natalia