"Poziomkowy fetyszysta"

[Yoanna H]

świeżymi wzgórzami poziomek
promienność zachodzi ostatkami
nie płacze - z biodrami nieruchomymi
i gruzami z marzeń powstałymi
czeka - być może kiedyś się odrodzi
lecz nie teraz - wiodąc koszmar niebłogi
z poziomkowymi ustami skrępowanymi

nie wejdę ci nigdy do głowy
nie wiem jak to jest nosić
w białe kropki czarny kostium kąpielowy
nie wiem jak to jest nosić
kosz poziomek w pięcioletnich dłoniach
nie wiem jak to jest nosić
brzemię gwałtu i niewinność utraconą

kochającym sercem ofiaruję ci przebudkę
wprost do świata poziomek już dojrzałych
wszystko dzięki miłości - z ciałem związanej
małych biorę poziomek z twoich włosów
całe ich wzgórza potem zlepione
zakazaną czerwienią znaczą się po ciele
krzyczą za czystością naruszoną

sobie zawsze wejdę do głowy
wiem czemu lubię nosić
spaczony koszyk poziomkowy
wiem czemu lubię nosić
twoje drobne piersi w mocnych dłoniach
wiem czemu lubię nosić
imię "mamo" krzykiem wzmocnione

[Anielica Śmierci]

Pierwsza i trzecia prawie nie do przebrnięcia.
Drugą i czwartą czyta się łatwiej, lepiej.

Na początek proponuję okroić i zawrzeć konkretniejszy sens.
Rzadko kiedy chce się czytać takie zawiłosłowne tasiemce.

Pozdrówki,
A.