-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 17 131
co to jest człowiecze dno
czy to chwila słabości
która dopadła gdy
przestał się bać
a może jest to smutek
który boi się prawdy
która stała się
jego ciężarem
czy może człowiecze dno
to naruszenie zasad
to ciężki grzech
bez nadziei
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 68 odpowiedzi
- 1 311 wyświetleń
-
- 31 odpowiedzi
- 578 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 523 wyświetleń
-
- 26 odpowiedzi
- 528 wyświetleń
-
- 25 odpowiedzi
- 496 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano
co to jest człowiecze dno czy to chwila słabości która dopadła gdy przestał się bać a może jest to smutek który boi się prawdy która stała się jego ciężarem czy może człowiecze dno to naruszenie zasad to ciężki grzech bez nadziei -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@Amber Forma tego wiersza jest świetna- te słowa bez odstępów, bez oddechu, jakbyś naprawdę "wchłaniała" cudzą traumę bez żadnego bufora, bez przerwy na własny oddech. To nie jest obserwacja z bezpiecznej odległości - to dosłowne wtopienie się w cudzy ból. Wykrzykniki to już nie język - to czysty krzyk na papierze. Bardzo mi się podoba! -
Przez andrew · Opublikowano
,,Biedak zawołał i Pan go wysłuchał,, Ps.34 grzech jak słodycze łakomy kąsek potrafi wpędzić w biedę złudna radość i zadowolenie a potem ... patrząc w lustro nie poznajemy siebie odwracamy głowę rumieńce to jeszcze nie rachunek sumienia trzeba porozmawiać z sobą Bóg pomoże wskaże właściwą drogę można się wygadać wypłakać On i ciszę usłyszy Jezu ufam Tobie 10.2025 andrew Niedziela, dzień Pański -
Przez Maciek.J · Opublikowano
@Annna2 dlatego kombinowanie z koalicjami uważam za oszukiwanie wyborców @Konrad Koper ja zawsze z rymem bo tak wolę i lubię -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@Annna2 Pięknie, że zaczynasz gwarą - i to jest akt miłości. Te słowa: "Grózka i Matulka", "kokoszami, jojkami", "połobsodzanó szczepami" - brzmią jak zaklęcie przywołujące świat, który odchodzi. Myślę, że te słowa nie mają dokładnych odpowiedników. "Grózka" to nie tylko "babcia" - to cały sposób bycia, mówienia, życia. Potem następuje przełom - z gwary przechodzisz do języka literackiego, jakby pokazując tę przepaść między światem Grózki a tym, co teraz. "Fukus pełen jodu", "czarno-biały album jak skrzynka" - nagle jesteś w innym czasie, w innej rzeczywistości. Te pytania w środku rozrywają: "Ile kosztuje odwaga. Czy aby żyć to trzeba umierać?" - bo wyjazd, zmiana, nowoczesność ("nowó szyrokó szosijó") zawsze coś zabija. Ten stary świat, tę gwarę, te smaki, których "trudno pochować". "W tłoku niemożliwy do napisania poemat" - ale ty go piszesz. Nawet jeśli połowa słów wymaga tłumaczenia, nawet jeśli świat Grózki już nie wraca. "Wiara, bo już niczego nie da się zmienić" - to gorzkie zakończenie. Pozostaje tylko wiara i próba ocalenia w słowach tego, co już przepadło. Cudny! Pozdrawiam.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się