Joanna "Mlecz"

Siedzę i myślę, Siedzę i słyszę, Siedzę i krzyczę. Bez spokoju, bez czułości, bez miłości. Siedze i wstaję, Wstaję i znów siedzę, Szukam i znajduje. Nie to, czego tak naprawdę potrzebuje. Szukałam spokoju, Szukałam czułości, Szukałam miłości. Nie znalazłam niczego prócz samotności.

Dziękuje za pocieszenie...mój wiersz Lament wkleje jeszcze raz za jakiś czas. Na razie nie mogę...limit mnie obowiązuje...

Hm...no cóż nie powiem żeby po przeczytaniu komentarzy nie zrobiło mi sie przykro, podziałały na mnie jak kubeł zimnej wody...ostudziły mnie...moż ten wiersz nie jest szczególny, ale mój i pisałam go z radością...dzięki za zwrócenie uwagi no i jeszcze możecie przeczytać mój drugi wiersz "Lament" moż ebardziej sie spodoba a może jeszcze mniej...

Moje problemy, moje słabości, Czas skonsumować, czas dostać mdłości. Nie ma litości dla tych popadłości. Odważyć się, spróbować, zagryźć, przełknąć, przetrawić i pozostawić... By móc je już później ułaskawić. Popatrz na nie z wyższością, boś je pokonał. I pamiętaj, przełknij je wszystkie, nie pozostawiaj w zębie ubytkach...

Podoba mi się puenta tego wiersza jest wzruszjąca...

Monika ten wiersz jest bolesny...ale bardzo ciekawy, pewno że nie jesteś czarną owcą...nie powinnaś tak uważać...

Siedzę i myślę, Siedzę i słyszę, Siedzę i krzyczę. Bez spokoju, bez czułości, bez miłości. Siedze i wstaję, Wstaję i siedzę, Szukam i znajduje. Nie to, czego tak naprawdę potrzebuje. Szukałam spokoju, Szukałam czułości, Szukałam miłości. Nie znalazłam niczego prócz samotności.