Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

„Postał tylko on”<spontaniczny>


Rekomendowane odpowiedzi

Nastał samotny dzień,
Dzień smutku i rozpaczy.
Czujesz jak Twoja dusza się łajdaczy,
Sprzedaje za chwilę wytchnienia,
Bo życie stało się nie do zniesienia.

Upadasz na kolana,
Szczęście to rzecz bywa,
Niespotykana.
Obraz już w oczach się rozmywa,
Czujesz chwilę spokoju,
Moment poprawy nastroju.
Najsamotniejszy dzień w Twoim życiu…

Robisz wszystko, lecz nic nie pomaga,
Ból duszy piecze jak najokropniejsza zgaga,
Ale czy ktoś obiecywał gruszki na wierzbie?

Nie, nie obiecywali,
Radości pod nos nie podtykali,
Byś mógł ją poczuć
I nie zabrali.
Nie, nie świat się nie wali…

O nic się nie prosiłeś, sama przyszła.
Z nienacka w Twe życie weszła
I równie szybko sobie poszła,
Zostawiając Cię z tym, co masz,
A nie masz już nic.

Posiadałeś wszystko, zostałeś z niczym, teraz inny korzysta.
Dla Ciebie pozostała jedynie czysta…
Nieskazitelna ciecz w butelce,
Co sprawia, że niektórzy cieszą się wielce,
Lecz Tobie to nie grozi…
Nie dzisiaj, nie w najsamotniejszy dzień w życiu…

Chciałeś, by było tak dobrze i dobrze było,
Dopóki nie nastał ten dzień
I wszystko pod taflą smutku zniknęło,
Jak wrzucony w wodę kamień.

Przepadły chwile radości
I wzniosły ton radości,
Który rozpalał serce.
Nie oszukuj się, gdyż to nic nie da,
Pozostała Ci tylko uczuciowa bieda
I najsamotniejszy dzień w życiu…

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...