Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zabiłam...
I to nie raz.
Nie dwa.
Zabijałam dawniej.
Bezmyślnie,
nie wiedząc nic.
Ot, tak.
To były,
których miałam nie powtórzyć.
Zasypane spóźnionym śniegiem
miały zniknąć!

Powtórzyłam...
Zabiłam znowu.
Dwa razy tą samą duszę.
Z nadzieją, że taki jest świat,
że muszę mu sprostać.
Myśl ,że w końcu to mnie zabiją
była za jasna...
Za silna...
Lecz oni zabili mnie mimo wszystko
i pogrzebali,
uśmiechając się drwiąco.

Więc zaczęło się
ponownie.
Wypełzło spod ciemnego płaszcza
i zebrane gęsto w kącie pokoju
nie pozwalało w nocy zasnąć.
Zabiję.
Raz,
drugi raz
i trzeci !
Odejdę bez ich pomocy.
Tym razem... nie zobaczę ich uśmiechów
i blasku pustych źrenic.

Opublikowano

koszmarek - na prawdę.
wiesz spróbuj to wszystko wyrazić w jakiś ciekawszy i mniej oklepany sposób, użyj środków poetyckich (wielokropki won), zastanów się nad wersyfikacją - ta jest kiepściutka i kompletnie nieprzemyślana.
całość bardzo słaba.
radzić mogę tylko trzy rzeczy:
czytaj
czytaj
i czytaj

a dopiero potem pisz.

"To nie ja go zabiłem. Zabiła go kula i upadek." - Płatny Zabójca - to tak a propos :)

serdeczności

Opublikowano

"To były BŁĘDY,
których miałam nie powtórzyć."

Przepraszam. Umknęło mi.

Dziękuję za komentarze. Choć nie podnoszą na duchu, to są pouczające. ;)

A z polskiego mam bardzo dobry. Myślę, że przede mną wiele lat, żeby się poprawić.;)
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zatracenie    Spełnienie    Uwielbienie    Czyste sumienie    A na nowy rok?   Tylko jedno marzenie    O miłości, która góry przenosi   I daje wiatr w żagle...    
    • Prowadzisz mnie gładko przez rozświetlone miasto. Ty i ja na tylnym siedzeniu w szampańskiej czerwieni zlizuję brokat z twoich ust. Dzisiaj tankujemy do pełna.!  Wyczuwam podniecającą nieśmiałość, oddaję kluczyki  dwa tysiące porywających koni pod maską.   Na drodze dwadzieścia sześć, prosto przed siebie.!      ;)    Szczęśliwego Nowego Roku.!                 
    • Jeden po drugim rwę płatki stokrotki. Zdaje mi się, że sama nic nie powiesz. Trzeci po czwartym rwę stokrotki płatki. Zza horyzontu wyjawia się człowiek, Wygląda tak obco jak ja - ujadam. On zaś przemawia moim, ludzkim głosem. Rysuje się w jego słowach obawa. Zakładam opaskę na śpiące oczy.   Stokrotki płatki spadają na ziemię Coraz to wolniej, im bliżej do końca. Ta rozjeżdża się w nogach - kuleje, Rozchwiana iskrami mdlejącego słońca. I o wszystkim chce mi się zapominać. Nie jestem pewny czy cię oskarżyłem, (siódmy po ósmym płat stokrotki zrywam), Czy chwilę temu nazwałem cię kurwą.   Stanąłem z kwiatem obdartym ze skóry Przed miejscem, które leżało odłogiem. Nic nie znaczy jego sąd ostateczny. Liczyć skończyłem w procesu połowie. Zjednoczył się z nim w swoim obszarpaństwie. Zaczął wtem tłuc w mojej klatce piersiowej. Zapytałem go - jak zabić Goliata? Odrzekł, że nic się nigdy nie wyjaśni.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Twarze dwunastu wyrazów nie uśmiechają się z prawdą
    • A gdyby?   Gdyby nie bylo mnie na tym świecie? Gdybym nie powstala w tej jednej kobiecie?   Gdybym sie nigdy nie urodzila, Byloby lepiej?   Zdecydowalaby o tym moja rodzina.   A gdybym tych rzeczy nie zrobila? Gdybym temu zaradzila   Gdybym zrezygnowala ze zla tego Gdybym wiedziala co robi mi to strasznego…   Lecz nie wiem, A gdybym wiedziala?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...