Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

O tym jak wyhodowałem niebieskie żonkile


Rekomendowane odpowiedzi

Duma jakoś nie pozwala
Zasnąć zasłużonym snem, piszę
Jak strasznie musi czuć się człowiek
Który z góry zna na wszystko odpowiedź
Formułuję swoje pytanie i zadaję je
Będąc już za progiem
Myślami już przy następnym rozdziale
Wiem, że jutro będzie dzień
W którym nic się nie stanie
Bo nic się nie stało
W ciszy, pomiędzy wymianami przekrwionych
Spojrzeń, można usłyszeć jak
Zgrzytają zębami.

Myśląc w ten sposób zabijam pragnienie.
Wcześniej ono zjadło swój ogon
Zwymiotowało trzy litery na dłoń
Odbija mi (się) drewnem
I lodem prosto z kranu
Zero przecinek siedem milimetra
Taki ślad zostaje Po Tobie
U mnie
Dobry rym do skromnie, dumnie lub w trumnie
Niepotrzebne podkreślić kredką czarną.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...