Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

matuzalowa nuta

Marlett
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Marlett

Marlett

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

niby płynąca woda rozmywa
brzegi ostrzą cienie gdzie przechodzą
zmarszczki wątłe opadają myśli

pustka jak słowa nie zna przywiązania
drzewo do liści kiedy się skończy
pora babiego lata kosiarze spoglądają
nieruchomo z daleka wystukując
palcami niespokojne rytmy

oczy już mogą kłamać

pathe

pathe

Opublikowano
Opublikowano

wiesz co Marletko?lubię Twoją metaforykę i masz swój styl.
ciekawie piszesz.no i oszczędność w słowa.jest meritum w każdym z nim i razem zarazem;>
tylko, że to sprawia, że trzeba się zaczytywać a nie płynąć z tekstem.

M._Krzywak

M._Krzywak

Opublikowano
Opublikowano

Przerzutnia działa na zasadzie - wers jest logiczny, kolejny za nim też, a przerzutnia nadaje tzw. trzecie znaczenie, np

jadą samochody szybko
kroi się chleb
(taka szybciutka pokazówka, mam nadzieję, że dobrze rozumiem sens przerzutni i nie wprowadzam tutaj nikogo w błąd :)

Ale do rzeczy - wiersz rozplątełem i jest w porządku, a czy oczy kłamią? Hm...
Tak :)
Pozdrawiam.

IN

IN

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


no właśnie... :)))
a ja lubię się zaczytywać... i za każdym razem odrobinę inaczej, tutaj mogę do woli...;)
ale jako krytyk (znaczy pomocnik) jestem zupełnie nieprzydatna ;)
u mnie wiedza nie idzie w parze z gustem... stawiam na intuicję... ;)))
buźka ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • m1234
      Motel i horyzont

      Przez m1234 · Opublikowano

      Mówisz, że to nie ma sensu, że świat obraca się na drugą stronę, że rozsypaliśmy horyzont w zdarzenia, nieokreślone punkty drżące w napięciu.   Tu podłoga jest sufitem, sufit podłogą, kierunki tracą znaczenie i zapętlają. Wskazówki zegara zszywają się w mapę pokoju, który oddycha przez pęknięcia.   Wychodzą z nich nieprzespane noce, mój cień liże ścianę - wbite w tynk niepotrzebne słowa.   Myślałem, że zatrzymałem je językiem, przyklejonym do podniebienia.   Powiedziałaś, że to nie ma sensu, że świat obrócił się już na drugą stronę, kierunki straciły znaczenie, podłoga stała się sufitem, sufit podłogą.   Że rozsypaliśmy horyzont w zdarzenia, pełzające po mapie pokoju, który przestał oddychać…
    • Berenika97
      Milczenie

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Migrena Ojej! Cudny wiersz! Inspirujący, więc wybacz mi. Nie mogłam się powstrzymać: Może ona nie odeszła.     Tylko rozpłynęła się.     Wróciła do miejsca, z którego przyszła –     do szeptu, który był przed słowem,     do myśli, która nie zdążyła stać się ciałem. Może nie zeszła z twojego istnienia.     Stała się jego tłem,     powietrzem w twoich płucach,     którego nie zauważasz, dopóki go nie zabraknie. Niech zostanie.     W odblasku lustra, który nie jest twój.     W kasztanowym kolorze światła.
    • Berenika97
      Dwa światy. cz.3 Konferencja

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @UtratabezStraty

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Mam nadzieję, że takich obaw Ci moje opowiadanie nie dostarczyło. Pozdrawiam. 
    • Adam Zębala
      Ktoś powie ostatnie słowo

      Przez Adam Zębala · Opublikowano

      Rozkopana ziemia ujawnia swoje największe tajemnice.   Stado dzików tędy szło szukają pożywienia zostawiły pobojowisko.   Leśna droga do nikąd prowadzi usunięto z niej znak  abyś błądził niczym w ciemności.   Wyolbrzymiam fakty i wszystko widzę w ciemnych barwach, lepiej nie pytaj mnie o radę.    Nie wiesz o czym myślę nie pytaj bo nic nie powiem,  swój problem rozwiążesz sam.   Po środku pola stoję  w strumieniach deszczu szukam pomysłu na jutro.   W zaroślach skaleczyłem  nogę  idąc boso chociaż dokładnie zaplanowałem gdzie ją postawić.    Bezradny jestem bo nie umiem rozpalić ognia, nękany przez siebie  jest mi obojętne co dalej będzie.   Niebu patrzę głęboko w oczy w rozkopanej ziemi nic nie znalazłem   odchodzę więc bez słowa.
    • Berenika97
      Redirect

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @violettaBardzo dziękuję! Oczywiście, że tak. Ależ z Ciebie pozytywna kobietka! :))) Pozdrawiam.  @Annna2Bardzo dziękuję! I pewnie już nic tego nie zmieni, a raczej się będzie pogłębiało. Pozdrawiam :)))) @MigrenaBardzo dziękuję! Technologia tak "pędzi",że już teraz niektórzy ludzie nie zauważają np. zmian pór roku. Pozdrawiam. :)) @TylkoJestemOna

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @UtratabezStraty@Rafael Marius@JWF@Wiesław J.K.@Andrzej P. Zajączkowski Serdeczne  podziękowania!     

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...