Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

"Krzyk obłakanego"


Rekomendowane odpowiedzi

Cisza zawisła w gęstym powietrzu
I wszyscy odważni zapadli się pod ziemię
Uczestniczyć w uczcie głupców.

Płomień powoli przestawał spalać wiernych.
W neonie światł jestem aniołem - pozorem.

Drogą, którą szliśmy przstajemy iść,
Krzyk obłąkanego niszczy jej korzeń
- Zawracajmy puki lampiony oświetlają nam powrotny kierunek!

Przestań drążyć we mnie dziurę
Tak głęboko przeszywającą - ślepy niszczycielu niewinnego ciała!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...