Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Strach

Katarzyna Leoniewska
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Katarzyna Leoniewska

Katarzyna Leoniewska

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Sancho Pansa to był mężczyzna
uwiedziony przez złego Don Kichota
feministycznie rzecz biorąc
obaj od dawna stanowią przeżytek

umarła w kącie Dulcynea
moja mała pulchna lalka
już nie płaczemy

nas mnie dwie
chude wojowniczki ze strachem

w lewym rogu przeciągam się artystycznie
przeplatam niemoralnie
włosy
zawsze czarne
to tylko gra świateł
każe krzyczeć i się nie zgadzać
popłynie krew lub amaretto

w prawym rogu mówiono cicho
pachnę słodko malinami
głaszcząc po głowie powietrze
nawet się nie zachwieję
pod krzywa ścianą
ułożyłam harmonijnie uśmiechy

proszę usiąść
tylko sufit narzeka na kręgosłup

Bogdan Zdanowicz

Bogdan Zdanowicz

Opublikowano
Opublikowano

Ciekawe.
Ale chyba to dwa teksty, dla mnie lepsze zaczyna sie od "w lewym rogu".
(wstęp jakoś niepotrzebnie antagonizuje, jeśli to ma być wyjaśnienie następującej po tem sytuacji podmiotu, to nieprzekonuje, passus z SP i DK - rozbawia ;).
"Ciemne" zakończenie - kręgosłup jest "hermetyczny".
Warto nad tym tekstem posiedzieć.
b

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • KOBIETA
      Sweet Corvette …

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      Prowadzisz mnie gładko przez rozświetlone miasto. Ty i ja na tylnym siedzeniu w szampańskiej czerwieni zlizuję brokat z twoich ust. Dzisiaj tankujemy do pełna.!  Wyczuwam podniecającą nieśmiałość, oddaję kluczyki  dwa tysiące porywających koni pod maską.   Na drodze dwadzieścia sześć, prosto przed siebie.!      ;)    Szczęśliwego Nowego Roku.!                 
    • wsliwka
      Urwis

      Przez wsliwka · Opublikowano

      Jeden po drugim rwę płatki stokrotki. Zdaje mi się, że sama nic nie powiesz. Trzeci po czwartym rwę stokrotki płatki. Zza horyzontu wyjawia się człowiek, Wygląda tak obco jak ja - ujadam. On zaś przemawia moim, ludzkim głosem. Rysuje się w jego słowach obawa. Zakładam opaskę na śpiące oczy.   Stokrotki płatki spadają na ziemię Coraz to wolniej, im bliżej do końca. Ta rozjeżdża się w nogach - kuleje, Rozchwiana iskrami mdlejącego słońca. I o wszystkim chce mi się zapominać. Nie jestem pewny czy cię oskarżyłem, (siódmy po ósmym płat stokrotki zrywam), Czy chwilę temu nazwałem cię kurwą.   Stanąłem z kwiatem obdartym ze skóry Przed miejscem, które leżało odłogiem. Nic nie znaczy jego sąd ostateczny. Liczyć skończyłem w procesu połowie. Zjednoczył się z nim w swoim obszarpaństwie. Zaczął wtem tłuc w mojej klatce piersiowej. Zapytałem go - jak zabić Goliata? Odrzekł, że nic się nigdy nie wyjaśni.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • truesirex
      Niechęć w emocjach

      Przez truesirex · Opublikowano

      Twarze dwunastu wyrazów nie uśmiechają się z prawdą
    • zawierszowana
      Gdybam

      Przez zawierszowana · Opublikowano

      A gdyby?   Gdyby nie bylo mnie na tym świecie? Gdybym nie powstala w tej jednej kobiecie?   Gdybym sie nigdy nie urodzila, Byloby lepiej?   Zdecydowalaby o tym moja rodzina.   A gdybym tych rzeczy nie zrobila? Gdybym temu zaradzila   Gdybym zrezygnowala ze zla tego Gdybym wiedziala co robi mi to strasznego…   Lecz nie wiem, A gdybym wiedziala?
    • Starzec
      On

      Przez Starzec · Opublikowano

      @Berenika97Może za wysokie wymagania ? :)) Matematyka uczy i................ dodawania :)) Pozdrawiam:)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...