Zaseplenieni w winach

[Tomasz_Biela]

pójdźmy na kompromis
z losem niech się zmierzy
jeden psychopata
ubierając każdego w biały kaftan

przestaniemy chodzić
nie uderzymy nikogo więcej
oprócz sumienia
pod warstwą białego materiału
bo gdzieżby głębiej

każdy będzie bezpieczny
obsesyjnie cnotliwy wewnątrz
a świat
wychowa pełzające glisty

psychopatą będzie Jezus

[zak stanisława]

pełen bólu ...

[Alicja Red]

podoba mi się początek, ale zakończenie niezbyt...
konkretnie chodzi mi o to:
''każdy będzie bezpieczny
obsesyjnie cnotliwy wewnątrz
a świat
wychowa pełzające glisty

psychopatą będzie Jezus''
Pozdrawiam

[Marlett]

Winy zawsze szukają usprawiedliwienia,grunt to spokojne sumienie...
Dla mnie, właśnie końcówka jest dobra i mocna.
PozdrawiaM.

[Bogdan Zdanowicz]

Dal mnie za dużo jednak epatowania w tym wierszu.
Od psychopaty do Jezusa (po drodze z sumieniem, glistami i tytułowym zaseplenieniem).
Choć, o ile mnie pamięć nie myli, to jak na tego Autora - wiersz uporządkowany i "w miarę wyważony", więc - chwalę to ;)
b