obrazki z poranka

[Tomasz H]

ustami zderzył się z jej duszą ukrytą
odgarnął włosy z czoła
i ukazały się oczy zawstydzając słońce

wstając dłoń podał kochance
zsunięte ramiączko zmazało
zimowe witraże zimnej dzielnicy

***
nie chciała pić słodkiej kawy
pocierając piętę o prześcieradło
krzesała iskry. znów cię pragnę

poszła zdjąć z twarzy maskę nocy
ciekawe jaką ubierze dzisiaj
na poduszce żyła jeszcze ta wygnieciona

nie mam co na siebie włożyć urosło
i drobiazgiem się stała susza w Etiopii
na dodatek szczoteczka jest źle uczesana

każda kobieta powinna wyjść za fryzjera
przynajmniej rano. później go zabije
wychodząc do pracy poślubi kierowcę

***
ciszę przywiązał do krzesła upajając się
dźwiękiem. codzienny toast łzą
człowieka bez pracy

[Messalin_Nagietka]

jest tu dużo poetyki
tej współczesnej

tylko rano piszesz?

z ukłonikiem i pozdrówką MN

[zak stanisława]

podoba mi się taka przewrotność kobiet ukazana w twoim wierszu
pozdr Es

[Mr.Suicide]

Ja podobnie,co Stanisława.Przewrotność...taa...
podoba mi się.
Pozdrawiam :)

[Tomasz H]

dziękuję