Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

spocony węzęł liter
pozornie równoległych

patrzę na ciebie...
nie!
to ty patrzysz na mnie!

tak bezczelnie
jak kochanek przyglądający się kochance

zagłębiasz język w moje zaropiałe rany
smakujesz żółć z wątroby
słuchasz melodii granej na żebrach
i śpiewu wymiocin w gardzieli

siedmiokrotnie odzierasz ze skóry
i siedmiokrotnie okradasz mnie z oczu

w stelarz upychasz mi czaszkę
bym nie mógł twarzy odwrócić

moimi dłońmi rozpruwasz swój brzuch
i każesz rozsupłać jelita
aby wydobyć skrwawioną pompę

a przecież słyszysz
to próżnie śmieją się z nas...
[sub]Tekst był edytowany przez Paweł Fiszer dnia 12-03-2004 07:57.[/sub]

Opublikowano

niezly... podoba mi sie... troche turpizmem zalecialo, Wojaczkiem i Bursą... lubie takie cos...

"śpiew wymiocin w gardzieli" to jest niezle

"skrwawiona pompa" to mi sie wydaje, troche prostackie, malo wyszukane i nie pasujace do reszty

poza tym doszukuje sie, hmm, anatomicznych niescislosci... dziwi mnie

"i każesz rozsupłać jelita
aby wydobyć skrwawioną pompę"

nie wiem czy to pod wzgledem anatomicznym ma sens, ale moze byc...

ogolnie wiersz niezly i rzadko spotykane sa takie tutaj, wiec cieszy mnie to, ze na niego trafilem...

odsylam do czegos podobnego, ale mojego tutaj


Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Twój wiersz to niezwykle obrazowy i pełen gniewu manifest przeciwko korupcji politycznej i bierności społecznej. Użyłeś potężnych,  groteskowych metafor (polityk jako huragan, pieniądze jako kataklizm), aby ukazać absurdalną skalę chciwości. Całe otoczenie polityka, od dywanu po lustro, buntuje się przeciwko jego zepsuciu, co potęguje wrażenie wszechogarniającej demoralizacji. Finał, w którym skorumpowany sąd uniewinnia bohatera przy aplauzie naiwnego narodu, jest gorzkim i niezwykle trafnym oskarżeniem rzuconym całemu systemowi. To mocny, bezkompromisowy głos, który za pomocą surrealistycznych obrazów trafia w samo sedno bolesnej prawdy. A z drugiej strony wywołuje gorzki uśmiech. Dobrze, że jesteś. Stęskniłam się już za Twoimi tekstami. Pozdrawiam.
    • @Alicja_WysockaPrzepraszam, ale Ciebie mam pod ręką - trywialnie -, i śmiem wykorzystać (jako możliwość wypowiedzi), rozumiem, istnieją edytory Ai online i takie, które się instaluje na komp., w zasadzie działają tak samo, różnica dla naszych potrzeb nie jest istotna, natomiast działanie tak, kombi czyli ręczna edycja i automatyczna, ręczna jest wspomagana i naprawdę to półautomat, na tym ostatnim powstał klip, edycja przypomina składanie klocków, klocki to pliki dźwiękowe i graficzne, i tu pracozabawa - poznanie i wybór efektów które są w ofercie do zbudowania konstruktu klipu czemu? Ai tego nie umie bez odpowiednich poleceń i i to co ważne zaplanowanych (czyli musisz znać konkretne kroki przy tworzeniu filmiku) Mniej więcej tak to się robi. Teraz zaplanowana dywagacja, aktualnie mamy tu dyskusję o organach, w tym momencie dla mnie jest to ważne, uczucia związane z dziełami które współtworzone są z AI, czy jest to tylko narzędzie? tak po stokroć tak ale do momentu w którym sami poczujemy że nas przewyższa - wówczas to nic innego tylko wspomniana proteza, dawcy organów, sięgnijmy w przyszłość, oddajemy świadomość maszynie, która świadomość będzie bardziej użyteczna to w naszej  organicznyej powłoce, czy w sztucznej w której też my będziemy??????? 
    • @sam_i_swoiBardzo dziękuę! :)
    • @sam_i_swoiBardzo dziękuję! :)
    • @sam_i_swoiBardzo dziękuję! :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...