Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie mały piernikowy ani z dużym płotem
ciepło mu dają niebieskie oczy
spoiwo krzyża klei z sobą dłonie
gdy jedna w drugiej
a ramię przy ramieniu jak mury nieobce
graniczą z burzą kiedy nadzieją
się na sprzeczkę i rosną po deszczu
do tęczy szacunku

D.O.M.
Dobro Okraszone Miłością

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Pierwszy wers może być, cała reszta się posypała.
Co to jest "spoiwo krzyża"? Dłonie można skleić ze sobą a nie z sobą. Wg mojej skromnej osoby ten wierszyk to raczej sklejka przypadkowych myśli.
Wersyfikacja na nie. Ostatni wers mnie powalił. Sorki, ale nie tym razem. Pozdrawiam.
Opublikowano

Bartoszu, mam pytanie: czym jest dla Ciebie rodzina i prawdziwy dom?
być może źle ujęłam, a może po prostu nie trafiłam do Ciebie, nie wiem.
już odpowiadam: spoiwo krzyża klei z sobą dłonie gdy jedna w drugiej, czyli kiedy dłonie kochających się ludzi splatają się ze sobą najbardziej wtedy, gdy dostają jakiś krzyż. jako katoliczka mam prawo wierzyć, że każdy z nas dostaje własne krzyże-trudności, problemy, a więc właśnie krzyż jest najlepszym spoiwem małżeństwa (inni mówią, że kłopoty cementują małżeństwo).
dłonie klei Z sobą tylko ze względu na rytm -czy to aż taki wielki błąd?
nie znam się na dobrej i złej wersyfikacji, jestem początkująca.

ale dzięki, na przyszłość postaram się poprawić:)
i dziękuję wszystkim za wgląd i ślad po sobie:)
pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Od urodzenia, aż do ostatniej godziny Dana odgórnie lub przez dziedzictwo rodziny, Jednemu sprzyja, drugi trochę mniej dostaje, Czy zawzięcie pracuje, czy w pracy ustaje.   Od wieków już wiadomo, że przez życie całe Towarzyszką wierną, zaś zasługi niemałe, Bez których tak trudno, a nawet niemożliwe Życie wieść dobre bez udręk i trosk, Choćby dobrobyt był i układy szczęśliwe Bez jej pomocy stopią się jak wosk.   Na całe życie przypisana do osoby, Więc powinna pomagać stale, każdej doby – Nie zawsze, są przypadki znane I w księgach przodków zapisane: Gdy staramy się za mało Życie będzie nam kulało.   Więc zmienna i kapryśna: raz jest, raz jej nie ma, Rozgniewana, bez żalu człowieka porzuci, Na lodzie zostawi, dobra do śmieci rzuci. Zawieszony człek między stronami obiema Jak w wahadle w stronę to w jedną, to znów w drugą Bez ustanku się buja i do końca nie wie Czy on Doli służy, czy Dola jego sługą.   Egzemplarz się trafi co pomaga leniwie. Niezdarne też zdarzyć się mogą – przyznać trzeba – Nie pomogą, gdy zajdzie pomocy potrzeba. Jak nie w parze nazywamy niedobranymi: Rolnika przypada kupcowi i odwrotnie, Rolnik nie zbierze choćby wysiłki stokrotnie Przewyższały starania sąsiada. Z innymi Dolami już bywa, że wysiłek największy Dóbr zainteresowanego nie powiększy: Kartofle zamiast do ziemi urosną w bok, A on nie zbierze nic, choć czekał cały rok.
    • Z rondelka z wodą dla ptaków — moment — połknęła wiewiórka. Tak wolno szybują ptaki, tylko by wyschły im piórka. Wilka, co nosił — ponieśli, ostrząc swe zęby powietrzem. Dzikom zbyt ciasno już w lesie, w łunie latarni: chrum — weź się. Śmieje się ten, kto ostatni rozgrywa przy wielkim stole, nam los zaś zesłał podatki, fundusze dał narodowe.      
    • @Berenika97 Okna są różne a my ... guru spojrzał przez zupę żurek jak małpa także to żenujące  ma pewnie swoje okno    Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia  @Berenika97

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Migrena toż przecie od razu zastrzegłem że człowiek strzela a a Panbucek kule nosi.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...