(nie) Skromność

[Jarek_Rendzio]

Dzisiaj rankiem niespodzianie
Kilka chwil po przebudzeniu
Myśl ma skromna niesłychanie
Mnie poddała oświeceniu

Rozum zadrżał mi w posadach
Mądrość wielkiego człowieka
To w mej myśli w jej pokładach
Się zrodziło, więc eureka

Krzyknąć skromnie mi wypada
Światu głosić wieść tą muszę
Szczęściem ludzi tak się składa
Rodzą się jak ja geniusze

Jasność myśli cenię w sobie
Mądrość, sprawa oczywista
Światły umysł w mądrej głowie
W głupszych, światłość wiekuista

Będzie świecić, gdy w zaświaty
Wiedzeni światłem w tunelu
Niczym kagankiem oświaty
Pójdą drogą wśród nich wielu

Będzie takich, co z zachwytem
Głosić będą hen w zaświatach
Że ich szczęściem i zaszczytem
Było spotkać w wielkich światach

Na salonach na bankietach
W salach oper i w kasynach
Ową postać, co w kobietach
Wzbudzał zachwyt i w dziewczynach

Co hołubił ją świat cały
W której czar inteligencja
Wielkość duchem w wierze trwały
W nim męskości kwintesencja

[Lilianna Szymochnik]

Pozdrawiam z okrzykiem-Archmedesa-eureka.