Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Czy znasz


Rekomendowane odpowiedzi

Czy znasz te uczucie gdy wzrok rozmarzony
Błądzić chce dokoła ślepy, zamyślony
Widzieć chce zalety wady nie dostrzega
Biernie cię poddaje, choć rozum ostrzega

Słyszeć jego nie chcesz nic ci nie pomoże
Idziesz z głosem serca z oddaniem w pokorze
Na spotkanie tego, co jest nieuchronne
Znajdziesz w życiu miłość, uczucie dozgonne?

Jeszcze tego nie wiesz wszystko jest przed tobą
Łapiąc chwilę szczęścia sycisz jej urodą
W niej upodobanie z każdym nań spojrzeniem
Wzrasta pożądanie być z nią twym pragnieniem

Miłość jej wyznając myślisz ideale
Jak ikonę piękna w uczuć piedestale
Tam gdzieś w głębi serca umieszczasz na szczycie
Prawisz komplementy licząc że w zachwycie

Spotka cię nagroda, będzie docenione
To, co nieuchwytne szczęście wymarzone
Dotknie w końcu ciebie spojrzy w twoje oczy
Napełni rozkoszą tobą zauroczy

O takim uczuciu wielu marzy skrycie
Po stokroć gorętszym niż słońce w zenicie
Pragnąc w swoim życiu przemierzyć w zachwycie
Gór miłosnych szlaki, stanąć na ich szczycie

Wyplatać z ust mowy kwieciste dywany
Sławiące urodę wciąż tworzyć peany
A wszystkie zabiegi, aby dopiąć swego
Związać z nią los życia sprowadzić do tego

Aby dziewczę owe mieć tylko dla siebie
Otoczyć opieką żyć z nią w małym niebie
Kochać ją i wielbić nad życie miłować
Z nią idąc przez życie wierności dochować

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @aff   Dobra, zrobię wyjątek dla świętego spokoju...   Po drugiej stronie taki sam zegar, w sumie ma wąsy, jest nakręcany, gdy tylko zajrzysz, choćby i w butach w centralnej części - domu - na ścianie morza szum z wielkiej - muszli - to taka, aby cię zabrać ze sobą w podróż po egzotycznych jak San de Cannes, tak i powrót zbyt długi jest - do niej  i jeszcze babcia wychodzi z pieskiem i jeszcze piesek wchodzi po schodach, a co wybierasz - to delegacja - gniazdko żelazka - dracen bez wody?   Tak po prostu czytam...   Łukasz Jasiński 
    • ładne, chroni przed groteską
    • To trzeba kilka razy wrócić do takich wierszy. Dzwoneczki, róże te dzwoneczki...     Za dużo o śmierci, o cieniach. Napisz o życiu, o zwykłym dniu, o pragnieniu ładu. Dzwonek szkolny może być wzorem umiarkowania, nawet erudycji. Za dużo śmierci, zbyt wiele czarnego olśnienia. Zobacz, narody stłoczone na ciasnych stadionach śpiewają hymny nienawiści. Za dużo muzyki za mało zgody, spokoju, rozumu. Napisz o chwilach, kiedy kładki przyjaźni zdają się trwalsze niż rozpacz. Napisz o miłości, o długich wieczorach, o poranku, o drzewach, o nieskończonej cierpliwości światła.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Fragment akurat z tego wiersza sobie "pożyczyłam" do tytułu, też tu pasuje. Piotrusie Panowie to wdzięczny temat, niestety, w wierszach ładniej niż w życiu. Pzdr.
    • @Leszczym Kół-:)Aaa
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Poszukam :-)   Ja nic już raczej nie oglądam, nie lubię. ;-)    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

          Dziękuję, pozdrawiam serdecznie (Kończę dwa swoje zbiorki, jeden jest z haiku, o ile to można skończyć.. Bardzo dużo poprawiania, samo poprawianie ;-)) Wszystkiego dobrego Czarek :-)    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...