bez tytułu

[Przemo]

Na nowy rok dałem tobie
mały koniec świata-
próba generalna.
W założeniu idealnie-
ty dzielnie rozumiesz
zamieszanie,
ja stoję lekko na uboczu-
trzymam tabliczkę:
szelma.
Potem wszystko już jest
pięknie:
ty wybaczasz, ja żałuję
i na nowo można zdefiniować
bliskość.

A tu wyszło ciut
na opak.
Z zamieszania wyrósł
kaktus, ten najgorszy-
halofilny.
Między nami obcy
zaświat,
z szelmy się zrobiłem
zdrajca.

Bliskość-
trefny feniks spłonął-
już się nie odrodzi.

[Przemo]

Oprócz wszelkich uwag, na które czekam, proszę koniecznie o wypowiedź w kwestii formy słowa "halofilny"- czy to poprawna forma czy też musi być "halofilowy"? A dla tych, ktorych biologia nie zajmuje wyjaśnię, że halofilny znaczy słonolubny :)
pozdrawiam
PL

[Atena]

trochę bardzo rozciągnięty, może tak skrócić i bardziej posklejać?
jak dla mnie, ten halofilowy czy też halofilny jest zbędny, nie starczy samo "kaktus"?
pozdrowienia:)

[Przemo]

Ale san kaktus- nic w tym niezwykłego. A kaktus halofilny już jest coś ;) A rozciągnięcie... Pomyślę nad tym choć i tak uważam że wiersz wyszedł krótki. Posklejać strofy? Wydaje mi się, że udało mi się tu trafnie porozdzielać obrazy... Ale racji nie muszę mieć więc czekam też na sugestie innych.
Pozdrawiam
PL

[Magda Monika]

hmm poczatek dobry, popieram Pana u Góry -> wystarczy sam kaktus, a jak dla mnie wiersz mógłby sie konczyc na zaświat- wtedy pozostawiałby czytelnika w niespokojnym zamysleniu ,a tak gdzies jego urok niknie i blednie, nie wiem w sumie w czym tkwi jeszcze szkołup, moze torche przegadane? bo cos tu jeste nie tak i drapie oczy , ale ogólenie ok, pozdrawiam