śmietnik i pustka

[Malgorzata Stypulkowska]

ulice-korytarze pełne
ludzkich istnień
pełne mnie, pełne ciebie
jak liści przelotnych

śmietniki pełne rzeczy,
dla których niezbędność
okazała się względna
ty i ja samotni

niczym sieroty rzeczy
do wczoraj potrzebne
przeglądamy się w chwilach
jak w pękniętych lustrach

niepowtarzalni
jak chmury podniebne
zanim nas nie pochłonie
nieprzebrana pustka

[Malgorzata Stypulkowska]

jak to bez komentarzy? a choćby że śmieć to tylko nic więcej, lepsze to niz milczenie, domagam się , domagam komentarzy, natychmiast!!!

[Seweryn Muszkowski]

I właśnie dlatego uwielbiam poezję. Dla takich utworów warto żyć. :)

Bezapelacyjnie rewelacyjny, jak dla mnie. Zabieram go sobie. :)

seweryn

[Marcin Jagodziński]

byłoby fajnie, gdybyś na siłę nie poetyzowała. te wszystkie "ludzkie istnienia", "liście przelotne", "pęknięte lustra", "chmury podniebne" -- mało to oryginalne. oyey się nie czepił dopełniaczy, ja to zrobię. no i tytuł, proszę, po co tak kawę na ławę.