Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Choć je z żalem opuszczamy
Baltimore dziś żegnamy
by odwiedzić swojskie góry
a w nich bacę, bacę który …

Limeryk nr 86

Stary baca w Zakopanem
gdy przebudził się nad ranem
łyknął zdrowo okowitki
smętnie spojrzał na kobitki
i doprawił się szampanem.

Leży w łożu stary baca
z boku na bok się przewraca
a gdy mówią stary leniu
myślisz tylko o leżeniu
on im na to – to jest PRACA.

Opublikowano

no i tutaj chyba racja
jest po Twojej Heniu stronie
miałam kierpce z takiej skóry
lecz nic nie wiedziałam o niej

żeby o tym się dowiedzieć
trzeba wejść na googli stronę
tam na pewno się dowiemy
z czego kierpce są zrobione

Opublikowano

i ja z nizin lecz po górach
bardzo chętnie sobie hasam
i nie po to by paść krowy
choć i juhas ich nie pasa

raczej owiec on dogląda
by się pilnowały stada
a wieczorem odpoczywa
i w szałasie z bacą gada

juhasowa jest w tym czasie
w swoim domu u stóp góry
ale miej się na baczności
jej pilnuje brytan bury

Opublikowano

To już w górach nie ma panien
tych co stanu są wolnego?
A kto mi dostarczy uciech
gdy tam zjadę dnia pewnego?

Mam przywozić je ze sobą?
To ja jadę … lecz nad morze
i jak przyjdzie ciepłe lato
w piasku z nimi się ułożę.

Osłonimy nasz grajdołek
choćby nawet ręcznikami
żeby ludzie nie zerkali
jak się bawię z panienkami.

Opublikowano

myślę, Heniu, że się znajdą
rezygnujesz zbyt pochopnie
ale to już Twoja wola
w górach trudniej mniej wygodnie

a poza tym morska plaża
chyba w sprawach tych wygrywa
bo dziewczyna jest w bikini
które skąpo ją okrywa

Opublikowano

Góry tez uroki mają
bo gdy sięgam w tył pamięcią
kiedyś w moim termometrze
słupek się wypełnił rtęcią.

Choć zimowa była pora
gdym wędrował górską ścieżką
z moją miłą koleżanką
co mieszkała tuż pod Śnieżką.

I to właśnie z jej powodu
krew mi wrzała jak w imbryku
gdy góralka mi szeptała
weź mnie, weź mnie mój Henryku.

A że było to tak dawno
kiedy byłem jeszcze młody
więc ją wziąłem na kamieniu
bo człek nie dbał o wygody.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Rafael Marius muszę najpierw przeczytać coś z jego literatury, nie wstydzi się, czuje się raczej celebrytą:) 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        To się odważ i zagadaj sama. On pewnie się wstydzi.
    • Alu   poezja owszem naszym deserem jest w stanie ponieść wymusić łzy albo słodyczą z pięknym uśmiechem co rozgrzał duszę w pochmurne dni   z miłą melodią bywa złączona cudnym wokalem uwiedzie nas w wieczory czerwca dociera ona w olsztyńskim zamku przepięknie gra :)
    • Wieża wysoka w oddali nad morskim klifem. Chusta z niej powiewa – to królewna uwięziona? Oby nie szczerbata, co tak macha… pranie suszy?  Uszczypnąłem osła w ucho, dalej – pół królestwa w puli!   Wertepami, przez błota i pokrzywy, przez mgły, Wśród piorunów zygzakiem… smok drogę zastępuje. Zionie ogniem – no to popas, chleb ze smalcem przekąsimy, Propan-butan kiedyś mu się skończy – takie czasy.   Zbrojni konni – jeden, drugi, trzeci, cap za fraki, na ziemię powalili. Patrol jakiś? „paszport i szczepienia! zwierz podkuty? Gdzie gaśnica?” – pod ogonem! „o wsteczny nawet nie zapytam. Chuchnij, wędrowniku!” – huuu! – „dość! kiedy zęby myłeś?”   „Precz mi z oczu, kmiocie, plebsie, nikczemniku! Dowgird, przegnaj chama batem!” – świst, trzask… ajajaj! U celu głowę zadzieram – istny drapacz chmur. No, do dzieła! kłódki jak z tytanu młotem rozbijam.   Pomoc nadchodzi... cierpliwości, chwilka… Schodów nie ma – tylko lina szubieniczna. Wspinam się, co począć, chwyt za chwytem. Pnę się z gębą uchachaną… co w posagu myślę?   Złota czy brylanty… i sto krów też się przyda. Sruu! – na głowę doniczka spada – test przetrwania? Drapię paznokciami, cegła za cegłą, coraz bliżej, Kic, kic… – na ostatniej prostej jestem – nóżki całuję!   „Mamooo! złapał się królewicz – on ci z bajki!” Podstęp… wpadłem w sidła, nieee – dalej – dzidaaa! Fik przez okno – spadochron się otwiera, za mną szybuje postać z nosem zagiętym.   W spódnicach rozdętych przez wichry… kraaaa! Miotłę odpala, gazu dodaje – smugi na niebie gęste, Warkot dwusuwa: wizg… bryyy, już mnie dopada, lada chwila. W dole wilki wyją, uciekają, smok podwinął ogon.   Słońce zaszło, w dłoniach oczy skrywa: „mnie tutaj nie było!” Koniec, po mnie… marnie skończę – ot, śliwka w kompocie. „Wracaj, słodziuteńki – wieczerza czeka i napitki. To ja, twoja milusia przyszła pani, imć teściowa.”
    • @Somalija ależ on sam wygląda (jego ułożone w kółeczko usta) jak dmuchana lala z seksszopu
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...