Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

czasami się zastanawiam się, czy życie we mnie płynie,
czy tylko marszczy się w kałuży .
jestem więźniem monologu,
który sprawia, że przemijam, jak zapomniane godziny.

dorosłam. nie powinnam lekceważyć wskazówek,
gdyż wszystko, co mogłam przeżyć już za mną.


czasami się zastanawiam, czy marszczę się w kałuży,
czy tylko życie upływa,
bo moje szczęście jest w kratkę - w tabliczce czekolady,
uśmiechu dzieci, w oddechu otwartego okna.

dojrzałam. sprzęgłam się z czasem,
gdyż wszystko, co mogę przeżyć jest przed.


tak miło pogrążyć się w symbolicznym krajobrazie

Opublikowano

Ostatnio usłyszałam od kogoś, że w moich wierszach nie ma serca, że nic po nich nie pozostaje. Ten jest napisany wyłącznie serduchem. Tak po prostu i zwyczajnie.

Cieszą mnie zatem ogromnie Twoje słowa.
Dziękuję. :)))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


No i jest bardzo kobiecy, a pierwszą strofę to można przetłumaczyć na filozofa język "myślę, wię nie wiem, czy jestem". Pocałowałbym Cię Ewo w tej kałuży, tylko co ja z księżniczką....? Mężczyznę widać hen, poprzez uśmiech dziecka, można by powieść napisać. Pozdrawiam, Stefan.
Opublikowano

Izuś, zmieniłam. Masz rację, tak jest o wiele lepiej.
Ciągle mam problemy z nadmiarem słów.
Dobrze, że mam jeszcze dużo przed... :)

Dziękuję Ci bardzo
i najcieplej pozdrawiam.

PS
W warsztacie zostawię bez zmian, tak ku przestrodze ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...