Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

cóż jest sensem morza
to fala błękitna kołysząca się u brzegu wydmy
cóż jest sensem lasu
to ptak siedzący na gałęzi strzelistego drzewa
cóż jest sensem pustyni
to ziarnko piasku niosące się wraz z wiatrem
cóż jest sensem życia
to wszystko co od siebie dać można

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



co pan robił przez ten rok? bo na pewno nie czytał/zajmował się/interesował poezją.

pozdr.a

ps. to w sumie aż wstyd żeby facet pisał takie tkliwe dyrdymały
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Co Pani powie? Może Pani urządzi jakiś seans spirytystyczny i powie to temu i owemu... Myślę, że wielu się znajdzie ;)

jeśli pan to zorganizuje - chętnie. ale pod warunkiem, że jako przykład posłużą pana wiersze. :)

pozdr.a

ps. proszę się nie obruszać, tylko zacząć się rozwijać. krytyka jest potrzebna (czyż nie?)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



tak, romantycy, owszem, tylko, że mamy XXI wiek obecnie. trzeba się wyzwolić z tej stylistyki, najwyższy czas. nie rozumiem, czemu wszyscy grymaszą jak w LO trzeba "pana tadeusza" przeczytać, a jak sami zaczynają pisać to się romantyzmem zasłaniają. to już było, dzisiaj argumenty w stylu : "słowacki wielkim poetą był" nikogo nie przekonują. jeśli taki styl panu odpowiada, proszę bardzo, ale po co to komu, skoro taka poetyka jest wtórna?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • żółte chryzantemy, które do niedawna pstrzyły się w ogrodzie dziś skulone dogorywają w wazonie zerwała ich całe naręcze aby przyozdobić grób syna na małej mogiłce tli się jeszcze gliniany znicz a światło niczym matczyne dłonie delikatnie muska przestrzeń na coś ty mi mały zachorzał przyszedł niespodzianie w bólach przeokrutnieńkich ino te oczka zamglone roztworzył i zamilkł a mnie się tak cni do ciebie w coraz mocniejszej trwożności ach gdyby można cofnąć czas zebrać krew która cienką strużką toczyła się między redlinami wepchnąć wątłe ciałko w sam środek ciepłego łona pod zapaską Anna ukryła grzechotkę drewnianą z wilczym zębem na nic się zdało smarowanie mózgiem królika odprawianie guseł pomarło się dziecku na Amen
    • Daleko jesteś, gdzie błękitu sklepienie. Ty moje słowa jak zawsze zrozumiesz. Dobranoc, Mama i nów Cię ukołysze.   Znów staram się oszukać to tęsknienie,  czy ciepło tam dotrze- skosztujesz? Daleko jesteś, gdzie błękitu sklepienie.   Garść dobrych dni - wspomnienie I słońc igraszkom nowiem folgujesz. Dobranoc, Mama i nów Cię ukołysze.   Spłoszonym ptakiem  myśli cierpienie, Doświadczeniem Hioba usta rysujesz. Daleko jesteś, gdzie błękitu sklepienie.   Mijają dni bez Ciebie kolejne jesienie. Czy tęsknotę wciąż jeszcze czujesz? Dobranoc, Mama i nów Cię ukołysze.   Miłości wiecznej tu łez ronienie. I nie wiem, czy mnie wypatrujesz Daleko jesteś, gdzie błękitu sklepienie Ty moje słowa jak zawsze zrozumiesz.    
    • Krótko i trafnie, a wielu, jak sądzę, tak ma. Pozdrawiam. P.S. Chyba "tchórzę".
    • @KOBIETA To jest wybitnie sensualny fragment: Z prażonej kukurydzy zlizywałam sól językiem twoich ust.
    • Strącę cię różdżką nie wisisz zbyt wysoko potoczy się piłeczka dla kota zasrebrzy w pazurach brokat w tych złotych konfetti zatopię serpentynę z czerni wyłowię nieskończoność zawiążę pętelkę na końcu wskazującego palca boga zaiskrzy instalacja stworzenia sylwestra
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...