byle potem

[Adam_Szadkowski]

moja Karen
nie poznajesz mnie już
skórę
drąży oddech
dreszcz
nie ten
to tamten

tam i ten
obraz malowany
jasnością nie byłą
zatraca się w ćmę
a tu pająk
chodzi gniazda robi
ślęczy w rogu
nie śpi
kurwami dykretnie

tragicznie się skończyło
ale czy
pójdziesz ze mną w trakt?
tup tup
jak takie małe
gówniane gówniaczki

odzieli nas
tępa krawędź
porwie nurt
strzępy krwi zakazi
znikniemy

potem
byle razem

[Arena Solweig]

Przeczytalam wiersz raz, drugi... i jeszce raz ! robi wrazenie i podoba mi sie, bo wlasnie tak "po mesku" w kilku slowach trafia w sam srodek... wiecej, az dzga. Krotko, gleboko, mocno, dosadnie a przeciez poetycko.
Tylko czy te kurwy i gowniane gowniaczki naprawde sa potrzebne, pomimo ze tak mocno wcisnely sie w polski jezyk ?
Pozdrawiam. Arena

[seweryna żuryńska]

Adamie!
bunt przewartościowań
atropia eliminacji
a może zwykła bezsilność
czym by nie był twój tekst brzmi pesymizmem
poetycko dobrze
ludzko smutnie

chyba nie przyzwyczaję się w takich tekstach
z niesmacznościami słownymi
ale rozumiem sens użycia

a wiersz pozwala na zakołysanie myślom
pozdrawiam
seweryna