Tkanina przyjaźni

[Peo niebieska]

A jeszcze tak niedawno bratem moim byłeś
bezpiecznym ramieniem przed światem mnie skryłeś
byłeś mi radością w życia chwilach smutnych
wymazałeś przeszłość wydarzeń okrutnych


w twych czystych intencjach
tak się zagubiłam
wnet ci zaufałam
czujność swą straciłam


PRZYJAŹŃ nas złączyła
szczerze zapewniałeś
życiem moim żyłeś
smutki me strącałeś


teraz wstecz spoglądam...
widzę ciebie - brata
wtedy - przyjaciela
dziś - podłego kata


ranisz mnie okrutnie w swej obojętności
rozmowy zaczynasz tylko z konieczności
nie chcesz wytłumaczyć źródła swych zachowań
tępej złośliwości, przykrych postępowań


I tak nasza przyjaźń w niwecz wciąż ucieka
Przyjaźń tkana kiedyś w umyśle człowieka.
Dzisiaj jej tkanina nam się poszarpała
z prawdziwej przyjaźni pustka pozostała.

[lucynka26]

podoba mi się ten wiersz - temat- z życia wzięty. Jeśli to coś o Tobie to nie płacz nad rozlanym mlekiem. To było nie to!!!!!