Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Uczucia bezwzględne - rottweilerek


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Rottweilerek
na spacerek
pójdzie z panem
dziś…
na skwerek.
Pan usiądzie
na rowerek,
klepnie pieska,
że jest „berek”,
piesek, szczerząc
zębów szereg
zniesie fanty mu
z futerek.

Pierwszy
zginie dziś
bokserek.
Potem kundel
i… ratlerek,
cztery wrony,
dwa gawrony…
A na deser?
- foksterierek.

Po spacerku
wierny piesek
zaśnie w kojcu
jak osesek.
Pan poklepie
czule pieska…

Pięć lat trwa
ta makabreska.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Boże jakże ja bym chciał
psem być, takim na kobiety
ale nie powiodło mi się
powiem tylko cóż, niestety.

Nie wiem tylko kogo winić
mam dziś, żonę czy naturę
bo obydwie mi zalazły
głęboko za skórę.

Zona mówi do mnie kotku
lecz natura jest wredniejsza
bo nie tylko nie powiększa
lecz perfidnie mi pomniejsza.
Opublikowano

Nie pomoże żaden krem
by na baby zostać psem,
lecz, gdy baba się zagapi
wtrząchnij z 10 kilo chappi.

Efekt jest natychmiastowy
- wszystkie baby tracą głowy.
Ja nie muszę już narzekać,
chociaż... zdarza mi się szczekać.

Opublikowano

Sporo jestem lat po ślubie.
I raz... chappi dałem żonie.
Co mam z tego...? Gwint na śrubie,
który mi do dzisiaj płonie!

Zatem nigdy nie zrób tego,
ja do dzisiaj pokutuję,
bo to taki gwint kolego,
że do innej... nie pasuje! :(

Opublikowano

Dzięki Ci za dobrą radę
bo niebawem właśnie jadę
(jak nie będzie bardzo ślisko)
z żoną gdzieś na zimowisko.

Mój intendent, pani domu
choć czasami po kryjomu
jako dobra gospodyni
już zapasy pewne czyni.

Teraz dla mnie oczywiste,
że ja tych zapasów listę
muszę przejrzeć skrupulatnie
wtedy żonka mnie nie natnie.

Do wierzących ja należę
i małżonce swojej wierzę …
e tam, mówcie mi co chcecie
wierzę żonie, nie kobiecie.

Więc dokładnie je przebadam
zanim puszki te pozjadam
a i inne kartoniki
do kontroli po wyniki.

Jak detektyw z sanepidu
(by nie robić żonce wstydu)
by móc robić oględziny
w nocne wbiję się godziny.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Naram-sin Dziękuję za każde mądre słowo.
    • @Naram-sin Dziękuję za wyczerpujący komentarz. Wiersz pisany po dłuższej przerwie (taka sobie wymówka ;)), co nie zmienia faktu, że zgadzam się z Tobą co do jego wad. W trakcie pisania ogarnęło mnie lenistwo i średniówkę sobię darowałem.   Dzięki raz jeszcze za wypunktowanie!   J
    • Krótki, zastanawiający. Dużo w tym wierszu ukrytego niedosytu. Piękno, które powinno ukoić, nakarmić, wymyka się, jak te nienamalowane ptaki. To może być chociażby niedosyt twórczy. Istota rzeczy, którą chciałoby się utrwalić, jest poza zasięgiem, jest w innym folderze. Czeka na odkrycie, ale podmiot liryczny patrzy w innym kierunku. Tekst próbuje też zgłębić sam proces przetwarzania dziś zobaczonego na obraz poetycki i przez to jest, z pewnej perspektywy, autoteliczny.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        rozwinął się   Na hip hopie znam się średnio. Mogę tylko pobieżnie ocenić, że tekst ma cechy charakterystyczne - używa  przejaskrawień, posługuje się karykaturą i elementami groteski, reprezentuje postawę buntu, zdecydowanie anty-mieszczańską. Podejmuje typowe tematy, np. blaski i cienie dorastania w mieście (świat blokowisk), próby ucieczki od nudy, marazmu, bylejakości, muzykę traktuje jak drogę do wolności. Mocne jest poczucie przynależności grupowej, nawiązanie do wspólnych doświadczeń. Uliczny język ma podkreślić odcięcie się od konserwatywnej rzeczywistości. Znaczy się, chyba jest dobrze. Ale jako boomer, to co ja tam wiem.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Tylko film? To wcale nie brzmi uspokajająco. Wiele filmów potrafi siedzieć człowiekowi w głowie przez całe życie. Zostaje jakiś wstrząsający obraz, jakaś przeżyta emocja, jakiś trigger, który później w najmniej oczekiwanych momentach uruchamia rozmaite psycho-reakcje. Np.obejrzane w dzieciństwie filmy dla dorosłych albo horrory. W wierszu film można rozpatrywać niedosłownie (np. przenośnia życia), rzecz jasna, i wtedy jeszcze bardziej potęguje się to coś niepokojącego. Jest takie internetowe powiedzenie, że' tego się nie da od-zobaczyć.' Zjawiska, osoby,sytuacje wdrukowane w podświadomość są w stanie nękać bardzo długo. Ogród na końcu - to, bez wątpienia jest to - powrót do raju, gdy filmy (kolejne epizody życia) się skończą. Wtedy następuje także uwolnienie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...