Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

i jeszcze ci powiem

egzegeta
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

egzegeta

egzegeta

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

możesz góry przenosić
w nastawni losy na inne tory
kierować smutki radości
doprawiać solą i pieprzem

usuwać możesz
unieważniać co chcesz
nieużyteczne wszystko
co przestaje bawić

tylko ze mną sobie nie poradzisz
nie wyskrobiesz
nie wymażesz

bo ja się wpisałem tuszem trawiącym
żrącym do dna
wpisałem się raz

 

na zawsze
 

 

Edytowane przez egzegeta (wyświetl historię edycji)
1
egzegeta

egzegeta

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Drogie Panie

Stanisławo Wspaniała Skarbnico Dobrych Rad
- Nad tymi "- ć" to się zastanawiałem, ale tak sobie pomyślałem:
- A co to? nie można trochę wbrew ..? :)

Marlettuś z Tajemnicą Głębi Morskiej Spokrewniona
- Nie ma tu znamion wysokiego lotu, ale chyba sympatyczne
a "wykombinowane" gdzieś około 1 w nocy, gdy zasnąć nie mogłem :))

Judytko Skarbeńku Uparty
- Ano uporczywie i do samego:)

Beenie M. Niecierpku Nadwrażliwy
- "Wymarzesz" to od marzenia i nawet jest to ciekawe, bo coś odmarzyć
ale fonetycznie to może kojarzyć się z mazaniem lub mazaniem się
czyli coś innego niż zamierzone
a wygumkować to wygumkować.

Bardzo Dziękuję Paniom
i PRZEPRASZAM za moje skojarzonka
jeśli coś nie tak, to zaraz odwołam:))

Pozdrawiam
wyjątkowo serdecznie

PS. Przepraszam, że nie mogę się zrewanżować
wizytą u Pań, ale ciągle jestem na odwyku internetowo-domowym:)
Tylko w pracy :)

Beenie M

Beenie M

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Niecierpek Nadwrażliwy jeszcze podokucza, no bo jak to brzmi: wygumkować kogoś z pamięci.
Wymazać z pamięci, to i owszem.
Decyzja i tak należy do Ciebie, ale czytelnik może pomarudzić, bo i nikt mu tego nie zabroni ;)))
pozdrawiam serdecznie
Marlett

Marlett

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Bardzo sympatycznie:)
Poza tym ''wymazać to takie..łatwe.
''wygumkować'' -extra.
Łatwiej jest obserwować powierzchnię Marsa niż dno oceanu - PozdrawiaM:)))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Konrad Koper
      Bóg stworzył

      Przez Konrad Koper · Opublikowano

      @iwonaroma Myśl filozoficzna... Zapraszam...  
    • Marek.zak1
      Lisa

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Berenice, autorce wiersza "Malarz i ona"     Paweł kończył portret młodej kobiety. Malował go już ponad tydzień. Robił to, jak zwykle, na zamówienie. Portret, który miał być urodzinowym prezentem, zamówił mąż kobiety, starszy od niej, zamożny dyrektor filii zagranicznego banku. Pomimo komercyjnego charakteru zamówienia, Paweł wkładał wszystkie swoje umiejętności w to, aby końcowy efekt stał się arcydziełem malarskiej sztuki. Siedząca przed nim kobieta była ładna, miała inteligentną, pociągłą twarz. Zgodnie z sugestią malarza pozowała do portretu sama, zamiast, jak czyni to wiele innych osób, zwyczajnie przynieść swoje zdjęcie. W trakcie pracy poznawali się coraz lepiej. Przez kilka dni siedzenia przed malarzem kobieta mówiła o sobie, o swoim życiu prywatnym, pracy, mężu. Każdego dnia, po kilkugodzinnym pozowaniu oglądała postępy w pracy artysty. Nie wyrażała przy tym żadnych uwag. Umawiali się na dzień następny i żegnali. Tego dnia wszystko potoczyło się zupełnie inaczej. Kobieta stanęła za sztalugami, spojrzała na niegotowy jeszcze portret i wpatrywała się w niego przez chwilę. – Musisz coś zmienić – powiedziała do malarza. – Portret jeszcze nie jest skończony – odparł. – Nie o to chodzi. Jestem inna, niż mnie namalowałeś. – To znaczy…? Kobieta spojrzała na Pawła. – Jak mnie malujesz, musisz wiedzieć, że myślę tylko o jednym. – O czym? – Że chcę się z tobą kochać. Kobieta zbliżyła się do mężczyzny i pocałowała go w usta. Objęła go, a następnie rozpięła górny guzik koszuli, a potem następny i jeszcze jeden. Po chwili znaleźli się na kanapie, a Paweł, patrząc na twarz leżącej i uśmiechającej się do niego kobiety, mógł dojść do wniosku, że malowany portret istotnie nie oddaje tego, kim jest w rzeczywistości. Kilka dni później oddawał ukończony portret kobiety jej mężowi. Miał mieszane uczucia. Żaden malowany obraz nie był nawet w części tak udany, jak właśnie ten. Najbardziej podobał mu się sam, lekko widoczny, uśmiech. Z każdego miejsca wydawał się inny. Odnosił wrażenie, że zarówno wzrok, jak i uśmiech skierowane są tylko do niego. Mąż patrzył na portret żony z uznaniem. Zamówione dzieło podobało mu się, tak jak podobała mu się jego kobieta. Malarz dobrze uchwycił wszystkie cechy zarówno fizjognomii, jak i charakteru malowanej osoby. Zadowolony wyjął z portfela umówioną kwotę i wręczył ją artyście. Ten zapakował gotowy obraz i przekazał go nowemu właścicielowi. Pawłowi nie było żal oddawać swojego najbardziej udanego dzieła. Wiedział, że będzie jeszcze nie raz je widzieć, podobnie jak jego właścicielkę.     /Gwałt w Nowym Jorku i inne opowiadania/
    • Marek.zak1
      Malarz i Ona

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Ciekawy temat malarza i malowanej kobiety. Subtelny dialog emocji, bo obraz to nie tylko ciało, ale próba sięgnięcia głębiej. Napisałem króciutkie opowiadanko "Lisa", dokładnie o tym, ale takie męskim okiem, z większa dawką erotyzmu, zresztą znasz mój styl:). Pozdrowionka 
    • Alicja_Wysocka
      Bóg stworzył

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @iwonaromaNo nic innego, prócz uśmiechu,  a głuptasku mnie rozczuliło :)
    • Alicja_Wysocka
      Malarz i Ona

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Berenika97  Namalowałaś ciszę, w której widać myśl i zapach - delikatne, prawdziwe, wymykające się ramie :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...