spotkanie

[Hilda Brun]

spotkanie

Uśmiechnął się do mnie

pan w średnim wieku

pracownik banku na kierowniczym stanowisku

posiadacz opla, kina domowego

i smaku na żoniny bigos

życzliwił, weselił i spokojnił się oczami

których błękit znam

z lustra

pomyślałam, że szpakowacieje ostatnio

dostojniejąc jak czarodziej.

Patrzył i uśmiechał się

aż zapomniałam po co w ogóle

stoję w oknie

zatrzaśnięta we śnie

za który

rozszczepiłabym świat

na wióry.

[M._Krzywak]

1 - niech pani zrezygnuje z pauz pomiędzy wersami - wers to wers, a tak to jest zbyt duży rozrzut
2 - pierwszy wers zbędny - już jest tytuł (ktory jest częścią wiersza)
3 - zrezygnowac z jednego "uśmiechu" (owego pana) - takie powtórzenia to zła maniera
4 - wiersz jest do przeczytania - nie czuje się zawiedziony.
Pozdrawiam