Grzegorz German Opublikowano 1 Stycznia 2007 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 1 Stycznia 2007 Za oknem mrok, którego boję się stale Rozkłada swe skrzydła nad całym światem. Kolejne obrazy mijają w otchłani Lustrzane odbicia znajomych twarzy. Maleńkie światła dużego miasta Zlewają się w jedną wielką plamę. A ja wciąż uciekam przed samym sobą Zostawiam wszystko i znikam, Znikam by jutro się znów pojawić. Kolejne miasta i nowe twarze Zostawiam w tyle I marzę ,marzę, marzę.. W ciemnościach szukam ukojenia, W ciemnościach szukam własnej twarzy. Wyciągam rękę i wołam o pomoc Nikt mnie nie słyszy, nie zna, nie widzi. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się