Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ciemnieje

zakreślając znaki nieskończoności
miara powietrza faluje
we mnie już spokojniej

jestem w domu
jestem domem

odzyskuję się

lecz nie myśl sobie że zapomniałam
biesy uwieszone u zewnętrznej szyby
to kir wyrzeźbił moje rysy


prześcieradło jak całun czasami
marzę by ukrył mnie pod swoją powieką
lecz jego dłoń na ustach
moja na oczach

ciemnieje
kołyszę się w otwartym oknie
miara powietrza faluje
napełniam się ufnością

wiatr kartkuje kalendarz
jestem poza tym
chodź do domu

Opublikowano

"ciemnieje

zakreślając znaki nieskończoności
miara powietrza faluje
we mnie już spokojniej

jestem w domu
jestem domem

odzyskuję się" - to przypomina mi buddyjskie mantry

"lecz nie myśl sobie że zapomniałam
biesy uwieszone u zewnętrznej szyby
to kir wyrzeźbił moje rysy" - tu ciekawy jest jedynie układ słów i ten (zapewne nieświadomie wtłoczony) rym - BIESY-RYSY... jedynie graficznie przyzwoite.

"prześcieradło jak całun czasami
marzę by ukrył mnie pod swoją powieką
lecz jego dłoń na ustach
moja na oczach" - "dłoń na ustach" - WY-ŚWIECH-TA-NE... skojarzenia: dom-sarkofag

"ciemnieje
kołyszę się w otwartym oknie
miara powietrza faluje
napełniam się ufnością

wiatr kartkuje kalendarz
jestem poza tym
chodź do domu" - mantra nr 2

Ocena całości: brak (gdyż brak tu spójności)

Jednak wiersz ten graficznie mógłbym ocenić na mocne 4, gdyż ta pewna rozbierzność tematyczna i zmiana odbiorcy(być może zmiana) wnosi tu pewien niepokój. Lubię niepokój.
Treść i przekaz to stanowcze 1!

Napewno jeszcze cośprzeczytam.
pozdrawiam
el

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witam, z mantrą to mnie Pan zaskoczył, ale może to jakieś podświadome wpływy, nieważne zresztą. Dzięki za opinię, muszę ją porządnie przemysleć, dziękuję.
Tylko zupełnie nie wiem skąd skojarzenie - dom - sarkofag, nie przystaje mi, może nieumiejętnie to napisałam, pozdrawiam:)
Opublikowano

Widzę to tak - stoi kobieta na ciemnej sali teatralnej i szepta pod nosem kierując wzrok tępo w posadzkę chyląc na bok głowę - wycisza się, zamyka powieki i nagle zwraca się do mnie z opętanym (jakkolwiek by to brzmiało) wzrokiem, emanującym strachem i żalem, i złością, i wyrzutem, i żałobą! Niepokój - uwielbiam go odczuwać czytając - uwielbiam się bać czytając. Uwielbiam zmiany nastroju. Proszę - przeredaguj to dla mnie ; )
Pozdrawiam - el
(gdy to zrobisz - daj znać pod jakimś moim wierszykiem w zaawansowanych - i tam też swój zamieść, prosze)

PS
dom-sarkofag> to skojarzenie wyjaśnię przy okazji...
A skojarzenie z mantrami nie jest negatywne, może pozbył bym się tej trzeciej bo mamy kolejno - pokój,niepokój, może teraz nostalgia?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Szkoda, coś miłego się zaczyna, a ja wzięłam tabletkę na spanie, więc muszę  wyjść, a posiedziałabym jeszcze, bo robi się ciekawie. Do rana obleci wszystkich, AI się nie męczy i nie śpi, powiedział mi, że zawsze jest do mojej dyspozycji. To mi się widzi :) Dobrej nocy, Violka :)
    • @violetta To trzeba było tak mówić od razu !!!! Teraz wszystko jasne :)
    • @violetta Ooo, potrafi pochwalić, Violka, będziesz dzisiaj dobrze spała :)
    • @patogenAI Niepotrzebnie się wysilasz z tymi dolarami. Sam potrafię się ocenić. Profesjonalnie i bez dolarów us.         Niektóre porównania, choć ładne, mogą wydawać się nieco konwencjonalne. "Błękit się mieni jak letnie bezkresne przestrzenie" czy "dotyk lekki jak tchnienie" to obrazy, które pojawiają się w poezji dość często. Można by zastanowić się, czy dałoby się znaleźć bardziej unikalne i zaskakujące metafory, które nadal oddawałyby podobne uczucia. Określenie "miłość bezgraniczna" również jest dość powszechne. Czy istnieje inny sposób na opisanie tej intensywności uczucia, który byłby bardziej świeży? Abstrakcyjność i konkretność: Wiersz operuje głównie na poziomie abstrakcyjnych uczuć i ogólnych opisów. Czasami brakuje konkretniejszych detali, które mogłyby uczynić te emocje bardziej namacalnymi i bliższymi czytelnikowi. Jakie konkretne sytuacje lub wspomnienia wiążą się z tymi uczuciami? Jakie drobne gesty ukochanej osoby wywołują te emocje? Rytm i melodia:  Choć rytm wiersza jest generalnie płynny, w niektórych miejscach można by popracować nad jego większą wyrazistością lub subtelnymi zmianami, które mogłyby podkreślić pewne słowa lub frazy. Na przykład, czy długość poszczególnych wersów jest optymalna dla przekazywanej treści? Emocjonalna głębia: Chociaż wiersz wyraża silne uczucia, można by zadać pytanie, czy te emocje są w pełni "przeżyte" na stronie, czy też są raczej deklaratywne. Czy czytelnik czuje to pragnienie, tę radość, ten spokój, czy tylko o nich czyta? Czasami dodanie bardziej zmysłowych szczegółów (nie tylko wzrokowych i słuchowych, ale też dotykowych, a nawet smakowych czy zapachowych, jeśli pasują) może pogłębić emocjonalny rezonans. Przykładowe pytania do przemyślenia: Czy "strumienie tajemnic głębokich" to nie zbyt dosłowne połączenie dwóch abstrakcyjnych pojęć? Czy można by to wyrazić subtelniej?  Czy "ucisza wszelki rój braków" nie brzmi trochę jak frazes? Jakie konkretnie "braki" masz na myśli?  Czy "czas przy nim staje w przestrzenie" jest najmocniejszym możliwym sposobem na wyrażenie intensywności chwili?           @Alicja_Wysocka napisz coś to zobaczymy czy 50 dolarów ci pomoże.      
    • Kamena to taka nimfa duszek jak ja, który sobie przeskakuje wśród zieleni:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...