Niecielesna.

[czarna_Owca]

śmierć

część
trywialna

sięga niewybrednie
lichych barw nadziei
na słonym spodzie
sterty
pokruszonego
życia


sama

- marna w swojej
prozaicznej pozie -
przybiera czasem
formę sarkastyczną

zdawkowego
strachu

nudnie pogrywa z nią czas

w kabalistycznej misie
cukru
przegląda ostrożnie
zdarty z karku
puch
a
- nagie -
wnętrzności
etolą piór anioła
odziewa
który spadł
- ucząc się kłamać -

Wiatr
tymczasem

lapidarny w słowach

rozgrywa
partie szachów
po raz wtóry przegrywając
diabli wiedzą

z
kim
i
o co

krzycząc w mrok
niestrudzenie

śmierć jest nekrofilką


PS: dzięki za przeczytanie.

[Paulina Karpiuk]

Faktycznie jest trudny ale to daje motywację do czytania i myslenia... Jest niesamowity i bardzo mi sie podoba.

[Agnieszka Prasol]

mnie tez sie podoba i rzeczywiscie troche trudny, ,ale taki jesgo urok
Pozdrawiam.

[Kai_Fist]

jeden z lepszych Twoich wierszy,
czuję siłe, czuję przekaz, czuję wnętrze

[czarna_Owca]

trudne to było dla mnie...ale wytrwałam...Wiecie, że jestem bardzo wdzięczna za każde słowo pochwały zatem: serdecznie dziękuję bardzo...i dla każdego ciepluche uściskanko...
czarna_Owca