Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Oczom na pokuszenie


Lilianna Szymochnik

Rekomendowane odpowiedzi

widziałem cię w spojrzeniu licom się z czerwienił
oczom moim kroił w duszy w sercu wnętrzu milczał.
Odbiłaś lustrem poraziłaś prądem,żem opromieniał
nie chcąc i coś?-więcej skrytego powabu,żem ujrzał.

Wiatr podniósł z podmuchem twoje szatki i ukołysał
głowa myśli ciału dreszcze serce piorun przeszył.
Taki obraz iluzjonu obrazem oczom,żem i kroku stanął
zaskoczony z nagłej gwałtowności mało,żem nie omdlał.

Choć się nie prosiłem,za takie widoki i z moją pokusą
cały,żem się z spocił jakbym dostał z choroby gorączkę.
Szedłem jak zahipnotyzowany potykając o kamienie nogą.

Opętał mnie czarujący wdzięk żądzy dla ciała idący z powabem
zapłonąłem w środku takim płomieniem,żeby gasić ogień strażą.
twój słodki cukierek zwabił usta ciału rozpłynął z farszu w czekoladę.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



zgłupiałem albo zgupłem albom stracić rozum i żem zemdlał
na jawie śnić jakbym dostał obuch w głowa gdym czytał ten tekst
i przed oczętami mnie zemdlić nagle zaczęło i wirować płatmi czarny śnieg

usiadłem na tyłku mokry i zastygłem w pozie osłupieć cały
i oderwać wzrok pomóc mi musieli ludzie z krzyknięci
co kosili kasę pod sklep jeden od rana do noc zapadnie zmęczeni
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



zgłupiałem albo zgupłem albom stracić rozum i żem zemdlał
na jawie śnić jakbym dostał obuch w głowa gdym czytał ten tekst
i przed oczętami mnie zemdlić nagle zaczęło i wirować płatmi czarny śnieg

usiadłem na tyłku mokry i zastygłem w pozie osłupieć cały
i oderwać wzrok pomóc mi musieli ludzie z krzyknięci
co kosili kasę pod sklep jeden od rana do noc zapadnie zmęczeni
Panie Bartku - wczuł się Pan całym sobą, ale szkoda czasu.Pana tekst powyżej
supeer.Myślę,że Pan wie o czym piszę, ja też próbowałam, ale Panu to świetnie się udało:) A.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




To szanowny Pan/Pani jednak potrafi nieco po polsku przemawiać, co prawda dziwactwo i tu wyłazi jak krowa na ulicę, ale jeśli mućkę mozna sprowadzic na właściwą drogę, to i Pana/Panią kiedys się uda (albo i sam Pan/Pani zlezie)
A poszła!

Pozdrawiam
Podkuty
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

bardzo ale to bardzo mi przykro, że będę musiała Cię rozczarować ale cóż nie podoba mi się każdy wiersz.. nie wiem jak patrzysz, że tak widzisz.. to jest forum na którym każdy może umieścić swój wiersz (lub jak wolisz próbę napisania wiersza) tu nie chodzi o to by pisać, że coś jest fajne kiedy nie jest ale jak uważasz, że coś jest całkiem dobre to czemu masz milczeć??

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • z wierszami jest tak jak z ludźmi. obok niektórych przechodzimy obojętnie, spoglądamy im w oczy, krótki uśmiech i zapominamy. nigdy więcej do nich nie wracamy. są też ci, których poznajemy i zostają z nami na całe życie. niekoniecznie „z wyższej półki“, niekoniecznie tacy, którzy wystają i można nimi imponować, albo czerpać z nich profit. to są ci, których po prostu, tak zwyczajnie lubimy i to jest cała magia.
    • Podziękowanie Za każde złe słowo. Każdą skrzywioną myśl. Gdy mogłam na nowo obudzić się by iść. Dziękuję.   Za miłość której nie zauważyłam. I za tę niedojrzałą. Jedna uleciała, drugiej nazbyt mało. Dziękuję.   Za metaforyczną herbatę od losu, gdy była zbawieniem. Kęs chleba rzucony ptakom co był objawieniem. Dziękuję.   Za obraz który mam przed oczyma. Zima czy wiosna, wiosna czy zima. Nie topi się. Dziękuję.   Za wszystko czego nie wyśpiewałam. Chciałam unieść nie mogłam. Nie mam. Dziękuję.
    • gwiezdne śwaty do poduchy wczorajszego dnia okruchy śwatło lampy albo świecy to krużganek wielkiej wiedzy  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Poniższe to wizja artystyczna a nie rekonstrukcja, odczyt zgodny z hypotetyczną iloczasową metryką polską o której wieść zaginął był. Jest to początek jeno tej przygody, jeszcze za to nie dał bym głowy pod topór katowski ale chwila nagli. Ilustracja Todd McFarlane.      
    • @agfka A, jeszcze dodam, że już 20 lat temu próbowałem rozgryźć dlaczego Kochanowski jest tak niemożliwie dobry nawet czytany dzisiaj, podejrzewając odpowiednik metryki łacińskiej, i właśnie niedawno znalazłem, zresztą od początku pisania marzyłem o stopach metrycznych słowiańskich, bo sylabizm jest z importu, podobnie alfabet. Bardzo proste, trzeba słyszeć co naprawdę wybrzmiewa, a nie co zapisane... Całego Kochanowskiego przeczytam, i też będę wiedział z pewnością zasady akcentowania: właściwie jest tak, jak brzmi najlepiej, z wymową to samo. Dzisiaj wrzucę wypasioną wersję tego psalmu, czterościeżkową. Może fajna, może nie. W świat jakoś to wysłać można jako wizję artystyczną, ale to gdy będę biegły i naumiały, tylko że zaraz jakiś mędrek z tytułem naukowym powie, że się nie znam :D
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...